maandag 10 oktober 2011

Mijn huis

staat op de hoek van de Oranjestraat en de Dambruggestraat. Ja, in Antwerpen dus, duh! Het is een gigantisch groot huis, met ontelbaar veel slaapkamers. Dat moet je letterlijk nemen, want ik weet echt niet hoeveel er zijn. Er is een grote kelder aan, en daar zijn altijd problemen mee, want er staat water in. Er is natuurlijk nog veel werk aan, en daarom woon ik er niet. Ooit was er een probleem met een dakloze die er overnachtte, en toen moest de politie langskomen. Op de benedenverdieping is een doorgang die door schoolkinderen gebruikt wordt. Zo moeten ze niet te ver rondlopen als ze 's avonds de tram nemen. Dat wil wel zeggen dat het op sommige uren van de dag heel druk is in huis. Om de achterste kamers te bereiken moet je een klein stukje over het dak lopen, dat is niet handig, dus daar moet iets op gevonden worden.

Geloof je nu nog een letter van wat ik aan 't schrijven ben? Nee, dat dacht ik wel. Het is ook niet waar. Seg!...

En toch kan ik elk detail wat ik hierboven beschreef exact voor de geest halen. Al zo'n 15 à 20 jaar krijg ik op geregelde tijdstippen een droom. Die droom gaat telkens over datzelfde huis, en in de verschillende dromen is dat wat ik schreef allemaal al gebeurd.

Ik vond dat zo erg bizar, dat ik ooit in de auto ben gestapt en naar daar ben gereden. Gewoon om te zien of het er staat. En neen, het staat er dus niet. Ik heb ooit in de Oranjestraat gewoond, dus daar zal het idee wel ontstaan zijn. Of ik er iets moet achter zoeken, hmmm... dat weet ik niet. Dat ik een groot huis wil, zeker? Ja, dat is in elk geval zo. Maar alles wat daar al gebeurd is, dat is te gek voor woorden.

En toch blijf ik erover dromen. En niet over een huis, maar exact dat huis, op die locatie, met die gekke verhalen. En ik weet hoe het er uit ziet. Moest ik kunnen tekenen, ik zou het zo op papier kunnen zetten. De school staat er trouwens wel, iets verderop. Maar dat zal ik ook nog wel weten van vroeger.

Maar zolang ik er geen nachtmerries over heb, gaan we ons geen zorgen maken. Vaak als ik wakker word, moet ik er zo om lachen dat ik het best wel tof vind.

Als je het zo bekijkt, heb ik dus echt mijn droomhuis :-)

3 opmerkingen:

  1. en je kent die streek dus?
    toch raar hé dat uw "droom"huis steeds terugkomt. Als je het ooit gevonden hebt laat het eens weten hé

    BeantwoordenVerwijderen