maandag 14 november 2011

We gaan samenwonen

Precies of dat nieuws is. We wonen al bijna 12 jaar samen. En toch is het deze keer anders. Nu is 't voor echt.

Toen ik mijn ventje leerde kennen, had ik net zelf een huis gekocht. Oud en versleten, maar ik had gerenoveerd en het was opnieuw instapklaar. Of zo goed als. Zo dacht ik er toch over. Het ventje had net een appartement gekocht. Dat was nieuwbouw dus een beetje meer instapklaar. Dus zijn we daar gaan wonen en heb ik mijn huis verkocht.

We zijn daar gaan wonen, maar echt samenwonen, zoals een normaal koppel (wat is dat?) dat is ons nooit gelukt. De interesses zijn te verschillend om een volledig gemeenschappelijk leven te leiden onder één dak. Misschien als het dak groot genoeg is?

Alleen al een avondje TV kijken was lastig. Ik heb wel geprobeerd! Maar het dorpje uit Midsomer Murders dat wekelijks werd getroffen door niet één, maar meestal 3 of meer moorden zou na 14 seizoenen bijna leeggemoord moeten zijn. De afleveringen duurden dan ook meestal erg lang want je hebt per moord toch wel wat tijd nodig. Ik heb één of twee afleveringen meegezien maar dan hield ik het voor bekeken. Ik trok me terug in de veel te kleine logeerkamer slash bureau om dan maar wat te internetten. Af en toe kwam ik in de woonkamer informeren hoeveel gesneuvelden er al waren. Dan wist ik ongeveer hoe lang de aflevering nog duurde. Hoewel, dat was geen exacte wetenschap. In een slappe aflevering waren er soms maar twee slachtoffers. Dan was mijn timing om zeep.

Het werd duidelijk dat ik ruimte nodig had. Die heb ik teruggevonden in mijn kantoor in Hoboken dat in de plaats van mijn huis was gekomen. Ik richtte het in als kantoor slash speelruimte. Naast computers en servers (voor het werk hé) verschenen er projectors, gameconsoles, speelgoedhelicopters, Guitar Hero gitaren en bijpassend drumstel. Enfin, de droom van elke tiener.

Maar dat was dus Hoboken, en niet thuis. Maar wat is thuis? Het was eigenlijk meer Hoboken dan Antwerpen, hoewel mijn officiëel adres altijd Antwerpen bleef. We kregen het idee dat we na een tijdje terug alleen woonden, of op z'n minst een soort latrelatie hadden. We zagen elkaar wel elke dag, maar de tijd was beperkt en de quality time zeker.

En dan kwam het nieuwe appartement. We vonden er de som van de twee oude. Het is ingericht als appartement en als kantoor. Het is Antwerpen + Hoboken + bonus. De bonus is de ruimte en de quality time. Nieuwe afspraken zijn gemaakt, ik zal nog steeds niet naar Midsomer Murders kijken. Maar ik kan me terugtrekken in mijn appartement in het appartement. Heel de speeltuin uit Hoboken staat klaar en we hebben elk onze eigen plek terug.

Hoe het moet heten weet ik niet. Het is geen latrelatie, het is niet samenwonen zoals het hoort. Misschien moet ik een nieuwe naam verzinnen.

2 opmerkingen:

  1. Ik denk dat jullie niet zo anders zijn als veel andere koppels, hoor ...

    Maar proficiat met jullie appartement! Ik wens jullie er een schitterend en bijzonder gelukkig leven toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. leuk dat je allebei toch jullie eigen ding kunt blijven doen maar elkaar toch meer zal zien. Het samenwonen zal wel goed komen denk ik

    BeantwoordenVerwijderen