Het ging ver hoor. Aan de ontbijttafel staat nu ook een laptop omdat ik de veel te vroege uurtjes wil opvullen. Er werden bij de koffie YouTube clipjes afgespeeld van "Cloudbusting" en "Wuthering Heights". Maar vandaag zouden we de kans krijgen om twee tickets aan te kopen voor één van de tweeëntwintig concerten die Kate Bush in het najaar in Hammersmith Apollo in Londen zal geven.
Concerten Kate Bush meteen uitverkocht |
Nu vind ik haar muziek en de bijhorende clips heel mooi, maar ik zal er niet bijzijn in het najaar. Ik ben immers niet de superfan met het paswoord op de website, mijn significante wederhelft is dat. Het tweede ticket is dus ook niet voor mij bedoeld, maar voor zijn jeugdvriend die vandaag speciaal verlof nam om samen met mij een poging te wagen om tickets te kopen. Hij is even passioneel 'Kate Bushgewijs' en heeft uiteraard ook een mail gekregen met zo'n super paswoord.
Enfin, om 10u30 zaten we klaar om als een gek op de F5 toets te gaan drukken, elk vanop een verschillende locatie. De afspraak was om één van de tweeëntwintig dagen op voorhand uit te kiezen, zodat we niet op de eerste, de laatste of een dag in 't weekend mikken. Kwestie van je kansen op succes te verhogen. Eén dag verlof nemen in september-oktober is een kleintje als je echt fan bent.
Vijf minuten lang, elke seconde één F5 toets. De website had rode lichtjes op alle concertdata. Het duurt exact één seconde om de pagina te vernieuwen en drie keer zag ik ze allemaal groen worden. Als een gek klikte ik dan op de datum die ik vooraf had gekozen, en telkens was de melding daar: er zijn momenteel geen tickets beschikbaar, kom later eens terug. Ik moest dus blijkbaar ook op dat moment, als ik dus al groen licht had, nog eens chance hebben.
Na vijf minuten was er een berichtje. Aan de andere kant was het dus wel gelukt! Heel kort, gewoon: "het is in orde" en dan zeker vijf minuten niks meer. Achteraf bleek er een paniekmomentje aan vast te hangen omdat je binnen zeven minuten de betaling rond moest hebben. Maar als een echte fan aan zo'n opdracht begint, is ie nerveus. Wellicht daarom was ie vergeten waar zijn kredietkaart was gebleven. Gelukkig kwam alles op z'n plooi en de twee tickets zijn binnen.
Dat ik er niet bij ben, is niet erg hoor. Ik had het trouwens gewoon kunnen vragen, want je kon tot vier tickets bestellen. Maar toen ik twaalf was, had ik die passie niet. De twee jongens van toen delen dit moment en zo hoort het ook. Have fun guys!
Ik verwacht een selfie met drie blije gezichten. Jullie twee en Kate :D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten