woensdag 28 december 2011

Points

Het gebedje is de leiddraad. God komt er niet meer in voor, die heb ik zelf geschrapt. De komma erna ook, want een gebed beginnen met een komma is gewoon stom.

Geef me de kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen,
Moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
Wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken.


En ik had dus punten. Niet van de Weight Watchers, maar gelukspunten. Het getal van 0 tot 10 dat aangeeft hoe gelukkig ik ben. Het is een opdracht van mijn psychologe die ik vroeger bezocht. De afspraak was dat ik een score plakte op mijn geluk. Ze mocht niet schommelen zoals mijn suiker, ze moest een lange termijn voorstellen. Dus één puntje stijgen mocht enkel indien er een duidelijke langdurige invloed was op het geluk. Het helpt mij om een realistisch beeld te behouden van hoe ik me voel. Het is een paardenmiddel tegen depressieve gevoelens. Het afgelopen jaar was er dus één keer een punt afgegaan omwille van het werk. Later kwam er ééntje bij toen ik hier begon te bloggen, de nieuwe manier van leven verder zette en nieuwe mensen leerde kennen.

En toen, een tijdje geleden was er plots een dilemma. Ik mag mijn score niet verhogen tenzij er duidelijk aanwijsbare items zijn die de teller doen stijgen. Het moeten concrete dingen zijn. En die waren er niet. Toch ben ik één punt gestegen. Ik speel dus vals. Ik vergelijk nu nog steeds het nulpunt en het maximum met een concrete periode die ik heb beleefd. De nul was een diep dal en de 10 was één jaar waar ik echt dolgelukkig was.

Ik kom terug op het gebedje. Mijn cijfer voelde al lang fout. Als ik naar de 10 keek, zat ik er te ver af. Het klopte niet met wat ik voelde. En de reden is me duidelijk gemaakt door goede vrienden. In het jaar waar ik 10 noteerde leefde Maarten nog. Dat had een invloed op het getal. Zolang ik daar mee blijf vergelijken zou ik dus nooit nog een 10 kunnen halen, want hij komt nooit terug. Daar komt het gebedje van pas. Aanvaarden wat je niet kan veranderen. Afscheid is moeilijk maar er staat een termijn op.

De 10 blijft een streefdoel en ze is niet nodig om gelukkig te zijn. Maar ik herken de waarde, ik weet wat ze voor mij betekent. Ze is heel concreet en ik hoop ze ooit weer te bereiken. Als het niet zo is, dan is dat niet erg. Maar net omdat ze zo concreet is, moest ik de score wel aanpassen. Sorry psychologe dat ik vals speel. Maar dank je vriend en vriendin omdat jullie zo duidelijk waren. Er is een puntje bij !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten