Eentje

Stel...

Je drinkt elke avond een fles wijn. Eén fles, nooit minder en nooit meer. Je opent ze bij het avondeten als je verplichtingen van de dag erop zitten. Er is niemand die je stoort, en je geniet van de fles wijn. Als je gaat slapen is de fles leeg. Op zich heb je niet geweldig veel gedronken, als je de fles om 19u opent en om 23u gaat slapen.

Stel dat je dit twintig jaar doet. Elke avond, exact één fles. Nooit een glaasje meer, nooit een pousse-café. De fles is exact leeg om 23u en je gaat in die periode niet meer en meer drinken. Stel dat je een controlefreak bent en je niet toestaat dat je meer dan die fles drinkt. Want dan zou je misschien denken dat je een probleem hebt.

En stel nu dat je dat plots niet meer doet. Je koopt geen wijn meer. Bij je avondeten drink je enkel water. Je hebt niet meer het gevoel dat je een beloning krijgt. En dan gebeurt er iets raar. De gewoonte is weg, maar de gedachte dat het nodig is verdwijnt ook. Je bent inmiddels bijna 40 jaar en soms had je er toch wel wat last van als de wekker om 7u begon te piepen. De problemen die je nu overdag tegenkomt, kan je niet meer opzij schuiven tot 's avonds 19u omdat je dan een wijntje kan drinken en je zorgen even kan vergeten. Je wordt plots verplicht om moeilijkheden aan te pakken, want ze gaan niet meer weg 's avonds. Maar je pakt ze wel aan, en nu blijven ze ook weg. Je kan plots beter slapen. Zonder dat je beseft dat er voorheen iets niet klopte, word je nu plots een beetje vrolijk om 7u 's morgens.

Dit verhaal heb ik niet verzonnen. Iemand kwam het ons vertellen. We hebben geen benaming gegeven aan het probleem dat hij omschreef. We hebben geen waardeoordeel uitgesproken en we hebben zijn verhaal niet vergeleken met andere verhalen die erger zijn of die zelfs dramatischer aflopen.

Het probleem heeft vele vormen en veel gezichten. Niet alles wat je ziet is normaal. Niet alles wat we normaal vinden is het daarom ook. De norm die we hanteren is een afspraak. We hebben samen beslist wat normaal is en wanneer het te ver gaat.

Laat dit niet gebeuren. Wees kritischer dan dat. Misschien is onze norm voor sommige mensen niet juist. Wellicht voor anderen wel. Maar laat op zijn minst een opening om de norm in twijfel te trekken.

Ik ken alvast één jongeman die heel blij is dat hij dat gedurfd heeft. Wat mij vooral is bijgebleven in zijn verhaal zijn de woorden: "waaw, waaw, waaw ...".

Goed gedaan en welkom!