Anders

Wat was dat een groot verschil. Ik ken hem al meer dan 10 jaar maar ik zie hem niet erg vaak. Misschien één keer per jaar, vaak zelfs dat niet. Het is ook niet altijd nodig, want zo snel veranderen dingen niet. Als alles goed gaat, heeft ie mij ook helemaal niet nodig. Maar ik kwam op bezoek en we deden de standaardbabbel over hoe het gaat en wat er nodig was.

Meestal zei hij dan ook niet veel. Alleen dat het wel OK was, en dat er niks anders nodig was. Maar een echt gesprek hadden we nooit. Meer dan een ja, een nee of een twijfelende blik kreeg ik niet los. Ook in tussentijd als we mekaar eens aan de lijn kregen, werd er nooit echt gepraat. Een twijfel, een aarzeling... hij weet het niet.

Nu kwam ik weer op bezoek. Maar deze keer was het helemaal anders. Deze keer had hij het zelf gevraagd. Wat is hij veranderd, dat is echt niet normaal. Hij praatte mee over alles. Hij was zelfzeker, twijfelde niet en wist exact wat hij wou. Hij weet ook waar zijn kennis stopt en dan vroeg hij mijn hulp. We praatten over alle details die nodig waren. Maar ook over alle andere zaken die hij tegenkwam in het leven. De transformatie is compleet. Ik herken hem niet meer.

Dit verhaal kwam mij ter ore. De persoon die op bezoek gaat ken ik redelijk goed. Degene die hij bezoekt ken ik nog beter. Dat ben ik.