Chateau du Lac

Het was dik in orde vandaag. De geocache was eerder een fotozoektocht, de coördinaten van de tussenstops waren op voorhand bekend en dat maakt het een beetje anders. Telkens hebben we een "zoek de fout" opgelost tussen een foto en het echte uitzicht. De schat was dan ook niet zo moeilijk te vinden. Na de schat zochten we tevergeefs een verfrissing op een terrasje van een Chinees restaurant. De plastieken tuinstoelen waren verschillend. De omgekeerde wijnglazen ook. Toch hebben de glazen de ober nooit getriggerd om te denken dat we misschien nog niets besteld hadden, laat staan zelfs nog maar een kaart hadden gekregen. Bij zijn buurman hadden we meer succes. Een drankje en een krokje na de wandeling lukten daar wel.

Voor een rugpatiënt deed het bubbelbad deugd maar voor een diabeet is het lastiger. Helaas ben ik beide. De sterke bubbels gaven een heerlijke massage maar ze bliezen de catheder en de glucosesensor bijna van mijn lijf. Ik wou vermijden dat ik ze in het badwater zou verliezen en heb dus maar eventjes van de luchtbellen kunnen genieten. En het bed is veel te groot. Ik moet een geocache beginnen om mijn schat terug te vinden.

Het restaurant vanavond was dan weer pico bello. Het is lang geleden dat ik van zo'n heerlijke maaltijd heb kunnen genieten. Het voorgerecht was wel een uitdaging. Garnaalkroketten kende ik natuurlijk. Cappuccino en kreeft ook. Maar wat garnaalkroketten met een cappuccino van kreeft wil zeggen wist ik niet. Maar het stond zo op de kaart en ik werd nieuwsgierig. Bij levering bleek het om een klein glazen kopje te gaan dat mee op het bord staat. Er zit een vloeistof in met een dikke schuimlaag bovenop. Ik weet niet direct wat de bedoeling is.

Het kan een sausje zijn dat je over je kroketten giet. Ofwel is het een kreeftensoepje en dan wordt wellicht verondersteld dat je 't uitdrinkt. Ik sta voor een torenhoog dilemma. De boer van de Kempen gaat zich eindeloos belachelijk maken als ie de saus uitdrinkt. Wellicht maak ik me even belachelijk als ik de soep in de kroketten giet. Het feit dat mijn buurmeisje in hetzelfde potje de saus van haar biefstuk geserveerd kreeg maakt het niet makkelijker. Ik beslis toch dat het een soepje moet zijn en drink het uit. Meteen blijkt dat het de juiste beslissing is. Kreeftensoep met opgeklopte room. En heerlijk in combinatie met garnaalkroketten. En blij dat ik ze niet heb leeggegoten in het volledig platte bord.

Achteraan in het restaurant ontstaat grote hilariteit. Een groepje jongelui hebben last van hetzelfde dilemma. Een meisje heeft toch als eerste reflex beslist dat het saus moest zijn. Twee jongens lachen hard en nemen fotootjes van de kemel die ze schoot. Blijkbaar ben ik niet de enige die dat niet heeft gesnapt. Ook een meisje twee tafels verder weet niet wat te doen. Ze dept de achterkant van haar mes in de substantie en beslist dan toch wijselijk om ervan te drinken.

Een zeer geslaagde en zonovergoten dag. Het is hier goed :-)

Genval