Inventaris

De onmiddellijke inventaris heet het. Een opsomming van de dag die net voorbij is. Ik doe het al een tijdje. En ik heb de tip gekregen uit verschillende richtingen. Bij de psycholoog had ik afgesproken dat ik elke avond op een blaadje papier mijn dag ging neerpennen. Het draaide anders uit want ik had nooit een notaboekje op het nachtkastje liggen. Uiteindelijk werd het een magneetbord met een blauwe stift. Die kan je wissen en dat is handig. En je hebt ook een rode stift, maar daar moet je zuinig mee zijn. En de bedoeling was om mijn angst die ik voelde kwijt te raken en opnieuw de slaap te vatten. De dokter gaf daar pilletjes voor, maar dat moest een tijdelijke oplossing zijn.

Maar ik sloeg mega kemels in mijn notities. De dag die ik neerpende las ik voor op de volgende sessie. Nee, ik nam het magneetbord niet mee, dat diende enkel voor trefwoorden. De tekst van enkele dagen schreef ik uit en ik las hem voor. En dan gebeurde er iets heel raars. Ik vertelde een verhaal dat heel zwart was. Ik vertelde wat er mis was gelopen op die dag. Waarom ik me druk had gemaakt en waarom ik dus niet kon slapen. Waarom ik angstig was, dat heb ik nooit geweten. Hij aanhoorde het verhaal en nam de feiten op in zijn hoofd. Hij vertelde exact hetzelfde verhaal opnieuw aan mij. In zijn eigen woorden, en zonder de zwarte filter die ik had gebruikt. Hij vond het een mooi verhaal, met veel positieve punten. Ik had straffe dingen verteld, dingen die ik bereikt had. Alleen zag ik ze niet. Ze waren verduisterd door de lage dunk die ik had van mezelf.

In de cursus mindfulness hebben we een dagmeditatie aangeleerd. Het komt erop neer dat je even je dag overloopt in je hoofd, en de goeie dingen opzoekt. De slechte dingen mag je herkennen maar je moet ze in evenwicht bekijken tot de goede. En de slechte vooral niet overdrijven. Sounds familiar, not?

Vandaag deed ik een inhaalsessie op de maandag. Onze twaalf stappen die we donderdag telkens herhalen komen ook hier aan bod. Alleen was ik er donderdag niet geraakt. Ik had beter mezelf wat minder druk gemaakt, dan was dat misschien niet fout gelopen. In de maandag groep was stap 10 aan de beurt. En nu heet het dus onmiddellijke inventaris. We maken een inventaris op van de dag en geven een pluim voor wat we goed deden. Wat er fout was kan je erkennen en meenemen naar de volgende dag. Het is een wapen tegen sterke stemmingswisselingen en hevige emoties in de dagen die volgen. Emoties die ik vroeger wegspoelde. Maar nu schrijf ik het dus op. Dan ben je het kwijt en dan zit het niet meer in je hoofd. En dan kan je weer slapen. Over een langere tijd is de angst ook verdwenen.

En ik schrijf het dus inderdaad op. Al enkele jaren nu. Maar nu is het anders. Eerst stond ie op papier, losse bladen met woorden en flarden , af en toe, niet elke dag. Nu staat ie online en nu ben je hem aan 't lezen. Hij is niet altijd zo serieus als vandaag. Soms gaat het ook wel eens over schoenen of gadgets. Maar niet elke inventaris is zwaar beladen. Soms is er gewoon een leuk fotootje of een grappig verhaaltje dat ik wil onthouden.