zondag 11 maart 2012

Not Found

Dat is niet leuk. De schat niet gevonden. Sterker nog, de eerste twee waypoints hebben we gevonden en dan liepen we dus vast. We hadden nochtans ogen genoeg vandaag op de geocache wandeling. En voor de eerste keer ging mijn ventje ook eens mee. Het bos waar de tips verstopt zitten had een groot onderhoud nodig. Daarom was er overal veel hout gesnoeid en wij denken dat het bosbeheer een gouden tip mee heeft weggesnoeid.

Aan de inspanning zal het zeker niet gelegen hebben. We hebben echt wel ons best gedaan om goed te zoeken naar tip 3. Maar helaas, geen ijzeren plaatje, geen coördinaten die ons verder op weg konden helpen. En dan moet je dus stoppen. Aan een tak van een struik hing een leiband van een hond. Op die leiband stond een GSM nummer en vanaf het moment dat mijn ventje die gevonden had, begon de groepssessie logisch denken. Zou je dat nummer toch moeten bellen? Het is niet logisch, want het is een nummer en geen coördinaten. De instructies zeiden dat je enkel ijzeren plaatjes met coördinaten moest zoeken. En de cache had geen grote score qua moeilijkheid. We beslissen om niet te bellen.

Maar na drie kwartier zoeken en zelfs online gaan om meer tips te vinden is dat dan toch het laatste wat je probeert. Mijn ventje durft het aan. Hij belt het GSM nummer en krijgt een dame aan de lijn. In lange volzinnen moet hij uitleggen dat we een schat aan het zoeken zijn en dat we denken dat de leiband misschien een tip is. De lange volzinnen zijn nodig want de dame valt echt uit de lucht. Ze heeft de leiband daar toevallig kwijtgespeeld en hij heeft dus niets met de schat te maken.

Met de nodige moeite wordt het gesprek beëindigd. De dame was blijkbaar de kluts kwijt en weet niet goed wat ze moet denken van het telefoongesprek. Nog geen 5 minuten later belt ze terug. Of we de leiband willen meebrengen en waar zij die kan komen afhalen. Dat we in Antwerpen wonen is moeilijk te begrijpen blijkbaar. Dat er geen organisatie achter zit ook. Blijkbaar denkt ze dat er ergens een dienst toerisme moet zijn waar ze dan de leiband kan oppikken. Mijn ventje heeft alle moeite om uit te leggen dat het zo niet werkt. En op de vraag waar hij ligt kan hij enkel zeggen: in een bos in Westmalle, maar waar we nu precies zijn? Tja.. we hebben wel de GPS coördinaten, maar de dame kan daar wellicht niks mee.

Jammer dat we de schat niet vonden. We gaan de persoon die hem daar heeft gelegd wel informeren, want wellicht is er toch iets mis. Het verzamelde gezelschap heeft immers heel wat ervaring en de cache was niet moeilijk. Maar het is jammer dat het gebeurt op je eerste geocache. We zijn nog wel een lekkere hap gaan eten en een flesje wijn werd gekraakt. Cola Zero was er gelukkig ook. Ik vond het een hele leuke dag. En de schat vinden we ooit nog wel :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten