Taart

Ik ben de taart vergeten! Ik had ze nochtans beloofd want ik vier vanavond mijn AA verjaardag. En de traditie wil dat er dan taart is. De jarige koopt gebak en hij krijgt een geschenk. Net zoals bij een echte verjaardag. Helaas, ik kan wel 5 redenen bedenken waarom ik ze vergeten ben. De echte zit eigenlijk in het programma zelf. Ik ben een vreselijke sloddervos en ik vergeet alles. We komen dat nog tegen in de volgende stappen. Ik ga nog een oplijsting moeten maken van mijn karakterfouten en dit is er zeker één van. Pas op, binnenkort ga ik dat stappenplan nog kennen, want nu ik 12 keer chairman ben, moet ik weten waar het over gaat. Ik bereid ook elke vergadering voor. Nee, ik lieg. Het is dezelfde fout die het me belet. Elke week is het voornemen daar en vandaag was er weer een reden waarom het niet gelukt is. Ik moet zelfs om de stappen te leren eerst de stappen uitvoeren, anders leer ik ze nooit.
Wacht, dat lukt zo niet denk ik...

Maar dat wil dus niet zeggen dat ik geen cadeau heb gekregen.

Deze kameel kan 24u zonder vocht overleven in de woestijn. Daarom is het onze mascotte. Laten we even negeren dat deze pin eigenlijk een dromedaris toont. Hij heeft maar één bult, maar zal wellicht over dezelfde capaciteit beschikken. En wij kunnen dat ook. We kunnen 24u zonder geestrijk vocht. Goed gevonden vind ik zelf, ik ben er dan ook erg blij mee. Het geeft een beetje het gevoel van er bij te horen, voor zover dat nog niet was natuurlijk. Trouwens, zaterdag zal ons groepsgevoel nog aangewakkerd worden op de jaarlijkse Landdag. Ik sta mee in voor de catering en we plannen een hapje achteraf met de vaste ploeg. Nog iets om naar uit te kijken.

Tja, en het het feit dat ik de taart ben vergeten is niet zo erg. Ik ken de mensen nu al een tijdje en ze nemen me dat niet kwalijk. Ik zal dat maar 52 weken moeten horen. Dan verjaar ik opnieuw en dan kan ik het rechtzetten ;-)