zaterdag 12 mei 2012

Vissoep

Hou je van vissoep? Ik niet echt. Ik heb er niks tegen hoor, ik ben er best voor te vinden voor even tussendoor. Als volwaardig maal vertrouw ik het niet. Ik zal direct weer honger hebben. Maar niet zo bij Cor De Kluts in Lier. Ik kreeg de vraag van een oude rot in ons AA gezelschap. Ik gebruik de term niet verwijzend naar de leeftijd, maar wel naar het aantal jaren dat hij niet meer drinkt. Ik mag daar nooit iets over zeggen, want hij zegt dan altijd dat hij 24u nuchter is, en de rest telt niet. Maar als je dat na zo veel jaren nog elke keer zegt, verdient het veel respect. Toen hij stopte met drinken, dronk ik vooral nog chocomelk.

Het was de perfecte afsluiter van een mooie dag. Ik bedoel dan niet alleen de soep, want die is echt heerlijk en ze telt wel degelijk als volwaardige maaltijd. Ik bedoel ook het gezelschap. Het zijn vrienden voor mij en ik zie ze elke week. Maar buiten de donderdag zie ik hen nooit. Sommigen wel eens alleen, maar nooit samen als groep. Ons gezamenlijke probleem creëert een hechte band. Dat komt omdat we er elke week over kunnen praten. Het is meer luisteren want je mag niet tussenkomen als iemand aan het woord is. Het is geen discussie maar een monoloog met een beurtrol. Na de meeting kan het natuurlijk wel, eventjes napraten. En dit was heel leuk want nu kon het de hele avond. Bij de koffie zat er een klein glaasje advocaat. Ik schuif dat normaal door naar mijn tafelgenoten. Vandaag kon het niet, want er zou een advocaatdraaimolen ontstaan.

Het groepsgevoel was even sterk overdag. Het verbaast me hoeveel mensen ik blijkbaar toch herkende op de landdag van de AA. Dat is een jaarlijkse bijeenkomst van de Vlaamse AA. En ik herkende veel mensen, maar ook veel mensen herkenden mij. Ik ga nu toch al even mee, en buiten de vaste donderdaggroep zijn er toch bekenden die je hier en daar hebt ontmoet binnen de grote groep. Dat die groep zo groot is, daar schrok ik van. Meer dan 600 mensen waren afgezakt naar Oostmalle om een hele dag getuigenissen en voordrachten te beluisteren. Afgewisseld met een hapje en een drankje. Met een aangepaste kaart dan, dat snap je wel. Daar kwam ik in tussen. Samen met enkelen van onze groep hielpen we mee met de catering. Mensen voorzien van drankjes en de tafels afruimen achteraf.

De journalisten waren ook daar. Later zag ik het VRT- en het VTMnieuws en telkens was daar een getuigenis van een onherkenbare man. Ik herkende ze wel, want ik had hen horen spreken. Wim was iets ouder dan ik, en zijn verhaal herkende ik erg. Dat was trouwens met de meesten zo. Maar vooral Matthias, die in het VTM nieuws vertelde over zijn probleem, trok mijn aandacht. Hij vertelde ook mijn verhaal, maar bij hem start de bewustwording al op zijn 24. Hij kan nog een heel leven wakker zijn in plaats van een half leven door te brengen in een roes.

Een hele geslaagde dag. Zo komen er nog en vanaf nu ga ik er elk jaar bij zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten