zondag 10 juni 2012

Een geheimpje

Ik hou niet van geheimpjes. Zowel het verkleinwoord als de grote broer geheimen vind ik niet leuk. Ze geven me het gevoel dat men me beliegt of buitensluit. Mijn overbuur drinkt te veel. Hij zet blikken bier in een grote blauwe zak voor onze voordeur omdat hij zich schaamt voor zijn consumptie. Daarom zet ie slechts één zak voor zijn eigen deur en de andere zakken verspreidt hij bij de buren. Hij heeft een geheimpje. Ik had dat ook, hetzelfde geheimpje. Ik deed het veel gewiekster want mijn blauwe zakken zaten vol met Cola Light flessen. De blikken bier waren platgedrukt in 't midden van de zak en je zag ze niet door de doorzichtige blauwe plastic.

Ik deed het nog veel erger met de lege flessen vodka. Ik had een beurtrol om ze naar verschillend glascontainers te brengen want iemand moest me eens twee weken na elkaar zien en herkennen dat die wagen weer zoveel lege flessen vervoerde. Het is eruit gestampt met een grote bottin. Ik wil geen geheimen meer, en deze blog is wellicht het summum van openheid. Dat is dus de reden. Als ik zo veel leugens had vroeger, wil ik er nu geen meer. Dat is het perfecte tegengif om mijn oude levenswijze om te gooien.

Maar dat ben ik. Ik leef niet alleen op deze wereld en andere mensen delen mijn mening niet. Geheimpjes horen erbij soms. En ik begrijp het ook, ik ben er ook nooit kwaad om. Het hoort bij de sociale omgangsvorm die we als normale mens elke dag gebruiken. Iemand die je hand schudt en vraagt: hoe gaat het? wil een standaard antwoord horen. Hij wil niet horen dat je ruzie hebt met je collega of je partner. Hij wil niet weten dat je je huis niet meer kan afbetalen of dat je misschien op het punt staat om weer vrijgezel te worden. Hij wil horen dat het goed gaat, en dat zeg je dus. Hoe gaat het? Aah goed he !

Maar geheimpjes schaden ook de gezondheid van je relaties. Ik bedoel niet alleen je liefdesrelatie, ook je vrienden en familie. Soms zijn ze nodig om de vrede te bewaren, maar soms schaden ze het vertrouwen. Vertrouwen wil zeggen dat je terecht kan bij elkaar als er problemen zijn. Of als er euforie in de lucht hangt. Je hoort dat te kunnen delen. Als dat niet lukt blijft er iemand alleen achter. Hij is zich van geen kwaad bewust, maar de kans om het geheim toe te vertrouwen is verkeken. Het kon anders geweest zijn. Het had een opluchting kunnen zijn om het geheim te delen.

Maar ik begrijp het wel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten