Slaap

Ken je dat, een naaktslaper? Het is een echt Nederlands woord. Het is wat je denkt dat het is. Onder het motto too much information geef ik hierbij toe dat ik er één ben. Maar het moet nu even om iets duidelijk te maken.

Ik heb dus een insulinepomp waar ik altijd aan vasthang. Dus ook 's nachts, daar kan je niet omheen. En daarom had ik een velcro band gekocht met een zakje waar de pomp in vastzit. Die band hang je vast aan je dij en zo kan je dus rustig slapen. Alleen, er is natuurlijk een reden waarom ik niet zo goed kleding verdraag als ik slaap. Het geeft een beklemmend gevoel en met die dijband was dat niet anders. Je moet dat best wel strak aanspannen, anders zakt ie af. En dan heeft het dus helemaal geen nut meer. Dan kan je net zo goed je pomp los in je bed leggen.

Inderdaad, dat is dus wat ik dacht. Ik kan maar proberen hè, en als door mijn gewoel de katheder loskomt dan is dat maar zo. Ik kan ook per toeval in slaap vallen op de pomp, maar dat moet er tegen kunnen. Je kan niet per toeval wat knopjes indrukken die je lijf zouden ontregelen, het ontwerp is stevig genoeg om dat te vermijden. Dus ik wou het gewoon proberen.

En dat lukt dus wonderwel. Het lukt zelfs zo goed dat ik nu getraind ben om niet meer te woelen 's nachts. Ik ken het nog van mijn hernia. Toen moest ik een maand op mijn rug slapen zonder een millimeter te bewegen. Het idee is beklemmend, maar ik was het binnen twee dagen gewoon. En nu dus ook. Ik val in slaap en leg de pomp los in bed. 's Morgens ligt ze net op dezelfde plaats en ik heb niet bewogen. Oefening baart kunst, zeker?

Ook mijn bloedsuiker is heel stabiel 's nachts. Het heeft er absoluut niks mee te maken, maar ik had toch zo'n mooie foto deze week dat ik ze moet bloggen. Ik wil ze onthouden, want wellicht lukt dat nooit meer. Gelukkig is het niet mijn hartslag, maar mijn bloedsuiker gedurende de laatste uren van de nacht. Dat heet dus stabiel :-)