Dictafoon

Ik was al een tijdje een poging aan het doen om me meer te organiseren. Den boek die in feite een schrift is, was het basisidee. En het werkt dus! Zelfs het feit dat ik helemaal geen lijstjesman ben wordt nu af en toe al in vraag gesteld. Bij het project waar ik nu mee bezig ben is er ook een todo lijstje. Het geeft een progressbar weer zoals die van Windows! Mega cool is dat. Alleen blijft ie ook even vaak haperen als die van Windows, en dat is minder ;-)

Maar daardoor gebruikte ik ook mijn dictafoon. Het is een app op de iPhone, dus niet het echte ding met zo'n klein casettebandje. Och ja, inmiddels is dat ook allemaal digitaal, maar het zit gewoon nog zo in mijn hoofd. Maar die dictafoon is dus echt super handig. Ik gebruik hem nu vaak. Eerst en vooral om te bloggen. Op de meest vreemde momenten krijg ik een idee en dat is zo snel weer weg als het kwam. Inspreken dus! En ook afspelen, want anders heeft het geen zin. Dat behoeft nog enige discipline.

En nu nog een nieuwe toepassing! Ik krijg af en toe uitleg over nieuwe dingen die ik niet ken. Ik vind het moeilijk om alles te noteren, en vaak heb je net een klein detail nodig uit de uitleg dat je niet opschreef. Je schrijft immers op wat je op dat moment belangrijk vindt, en kleine details laat je passeren. Vaak heb je net die details nodig en de rest niet.

Zo heb ik dat nu twee keer gedaan. De persoon die me de uitleg gaf, wist niet dat de iPhone op REC stond. Ik ga het ook niet vertellen en ik hoop dat ie dit niet meeleest. Maar dan nog, het is geen schande hè, alleen een klein hulpmiddeltje. En dat is dus reuze handig. Meestal weet ik nog wel dat ik iets heb gehoord, maar wat precies... dat is dan soms gissen. En een informaticus moet niet gissen, hij moet het juist weten.

Ik zal het in 't vervolg misschien wel beter zeggen, dat het gesprek opgenomen wordt. En dat het niet voor publieke doeleinden dient. Ik verzamel ook geen bewijsmateriaal en ik ga niemand afpersen. Ik heb gewoon een slecht geheugen ;-)