De methode is veranderd. Luisteren is niet discussiëren. Het is geen vraaggesprek waar je vlug een antwoord geeft als je gesprekspartner iets zegt. Je hebt zelfs geen echte gesprekspartner want een gesprek is er niet. Elke keer snel nadenken om ad rem een antwoord te geven is niet nodig. Niemand wordt daar beter van. Je hoeft niet tussen te komen als je het niet eens bent. Je moet geen argumenten geven als je luistert.
Maar wel de woorden horen, ze innemen en laten bezinken. Als je het niet eens bent dan is dat maar zo. Het is een andere mening en ze is even waardevol als de jouwe. Je kan wel antwoorden als dat nodig is. Maar het moet overwogen zijn. Stel de vraag wie er beter van wordt. Alleen je gelijk willen halen heeft geen zin. Niemand heeft baat bij gelijk halen zonder dat het iets verandert. Antwoorden kunnen fout aankomen, zelfs al is het de waarheid. Lange uiteenzettingen hoeven niet. Kwaliteit gaat ten koste van kwantiteit en met woorden is dat ook zo.
En dan merk je plots dat je mening wordt gerespecteerd. Dat komt omdat je eerst hebt geluisterd en niet in discussie ging. Plots merk je dat mensen nu ook naar jou luisteren. Het komt omdat je nu zinnige dingen zegt en geen lege argumenten meer afschiet om een discussie te winnen. Nu zullen mensen ook naar jou luisteren.
Luisteren is besmettelijk.
Kan jij luisteren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten