Niet dat ik nu zo erg begaan ben met dit goede doel hoor. Het is uiteraard heel nobel wat de mensen doen, maar specifiek dit goede doel spreekt me niet meer aan dan eender welk ander. Dat is: indien ik een keuze zou moeten maken wie er een kleine schenking verdient. Ik moet zelfs helemaal die keuze niet maken.
Toch heb ik er al heel wat aan besteed, aan dit specifieke goede doel. Eerst in de vorm van lege, beschrijfbare CD's. Na enkele jaren had ik zoveel CD's over dat ik vroeg of er geen andere items waren die werden aangeboden om de goede zaak te steunen. Balpennen! Die kan ik altijd gebruiken. Ik heb immers de onhebbelijke gewoonte om altijd en overal balpennen achter te laten. Omdat het me ooit zo erg ergerde kocht ik ooit een zak van 100 balpennen. Mijn psychologe had me ingefluisterd dat ik in plaats van me altijd zo druk te maken over die kleine karakterfoutjes beter praktische oplossingen zocht. In ons vak heet dat een workaround. Aan de basis van het probleem verandert niks, want dat is vaak te moeilijk of te onbenullig om aan te pakken. Maar een praktische oplossing omzeilt het probleem en je hebt er geen last meer van.
De balpennen waren snel weg. Ik weet niet of ze smelten in de zon of verdampen naast de verwarming, maar na een jaar zat ik opnieuw zonder balpennen. Maar ik had dus die dame aan de lijn met die CD's. Of ik nog zo'n keertje mijn goed hart wou tonen, want het afgelopen jaar was ik toch ook zo'n goed mens geweest. Niet mijn woorden hoor, wel de dame die me weer CD's wilde aansmeren natuurlijk. Ik vroeg dit keer dus balpennen, want ik zat zonder. 200 stuks heb ik besteld. Ik had geen keuze, want kleinere aantallen doen ze niet. Het is een aanbieding voor bedrijven, en dat is aantrekkelijk belastingsgewijs.
Ondertussen gebeurde dat vaker. Ze belde me soms en ik bestelde dan weer 200 stuks. Ondertussen ben ik ook enkele keren verhuisd met mijn bureau's. Ik was er ook van overtuigd dat die balpennen even snel of sneller verdwenen dan vroeger. Waarom zou ik er anders weer 200 bijbestellen? Tot ik in een lade van een bureau zes zakken vond van telkens 50 stuks. Dus minstens 300 stuks zijn niet gesmolten, ik heb ze gewoon nog liggen. Dus van de 600 stuks die ik bestelde (3 jaar na mekaar) ben ik er toch niet zo heel veel verloren.
En dan te bedenken dat ik eigenlijk niks opschrijf. Ik typ alles in op een toetsenbord ;-)
En toch komen ze goed van pas...
BeantwoordenVerwijderenmohahahaahhahaah Jan echt hè, ik lig weer in een deuk....
BeantwoordenVerwijderen