We zijn alvast goed begonnen. De rit naar Anseremme ging vlot en we waren ruim op tijd daar, nog voor het donker werd. Als je op hotel gaat maakt dat niet veel uit, maar op een camping heb je best nog een beetje daglicht voor het opstellen van je slaapplaats.
Maar eerst even een klein hapje eten. Omdat we langs Dinant kwamen, gingen we daar een snelle hap zoeken. Helaas geen snackbar, geen frituur. Enkel een mooi restaurant met een fijne cuisine. Ik heb het me zeker niet beklaagd, want er stonden kalfszwezeriken op de kaart. Maar die zijn niet klaar op vijf minuten, en we wilden ook even de sfeer opsnuiven op het aangename terras.
Dus op de camping aangekomen was het pikdonker. Iemand leek enige verantwoordelijkheid te hebben en zei ons dat we best onze tent maar op de wei plaatsten en de volgende ochtend pas aanmelden. Met de zaklamp is dat opstellen vlot gelukt.
Dan toch nog een kleine nachtcache. Daarvoor zijn we toch hier, niet? Aan de brugpijler moet ergens een magnetische schat hangen, maar die vonden we niet. We vonden wel een heel bezorgde Waalse burger die alsmaar riep: qu'est-ce qui ce passe? De zaklampen maakten hem bezorgd en zijn theewater was hoog. Dat we een trésor zochten snapte hij niet. Een gps kende hij niet. Maar dat we niks fout deden had ie toch door toen we hem ontmoetten.
Hij kon met een gerust gemoed gaan slapen, maar of ie dat gedaan heeft dat betwijfel ik. Wij in elk geval wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten