Wat ik doe echt graag doen. Dat was altijd al de bedoeling. Ik heb het dan over wat ik deed voor de kost. Het was één van de redenen waarom ik zelfstandig was geworden. Ik wou dat wat er naar mijn gevoel fout ging zelf beter doen. En dat lukte wonderwel. Alleen was het telkens tijdelijk. Ik heb een onderscheid gemaakt tussen drie niveau's. Twee daarvan zijn makkelijk te begrijpen. De derde misschien minder.
Je werk graag doen is niet zo ongewoon. Er zijn wel meer mensen die hun werk graag doen. Maar je werk doen als het liefste dat je doet, dat is iets anders. Ik maakte dat onderscheid door 's morgens als ik wakker werd mezelf een vraag te stellen. Wat zou ik nu echt-echt graag doen vandaag? Ik had periodes dat die vraag beantwoordde met: mijn werk. Niet op vakantie gaan, niet even er tussenuit, geen citytripje of uitwaaien aan zee. Niet dat ik die dingen niet graag deed, maar die ochtenden had ik vooral zin in één welbepaald ding: mijn werk. Van je hobby je beroep maken heet dat. Dat was het gevoel dat ik had. Ik amuseerde me rot en iemand was zo onnozel om me er nog geld voor te geven ook. Zo voelde het aan. En dat is een stapje meer dan gewoon je werk graag doen.
Maar het is lang geleden. En meestal was het niet zo. Meestal zat het ergens tussenin. Ergens tussen vandaag er een hekel aan hebben en vandaag je werk best graag doen. Na een tijd kwam er heel veel onzin bij kijken. Er kwam heel veel stress en de waardering bleef uit. Dat laatste heb je nodig om ooit nog gemotiveerd te zijn. Maar voor mij was er één ding eerst noodzakelijk om dat beste niveau te halen: ik wou het zelf doen. Ik moest zelfstandige zijn, anders lukt het niet.
Ondertussen is het enkele jaren geleden dat ik nog dat derde niveau haalde. En toen kwam het ook in vlagen. Af en toe een dagje super, en soms gewoon goed. Maar dat kan toch al tellen, want dan heb je gemiddeld een hele fijne job.
Ik dacht niet dat het kon als ik zou veranderen van werk. Op een kantoor anders dan het mijne, tijdens normale kantooruren en met collega's zoals iedereen die heeft. Ik zou me er wel bij neerleggen want het was toch al lang niet meer fijn op mijn manier.
Maar ik heb me vergist. Of het bij een volgende opdracht ook kan, dat is afwachten. Maar dat het dus wel kan, dat is een aangename verrassing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten