15° en een zonneke

Dat was de voorwaarde om op vakantie te gaan. Ik was student en had dus geen budget. De zomervakantie was nog ver af. Al enkele weken was mijn drinkebroeder aan den toog aan 't vertellen dat we met de fiets naar zee zouden rijden. Wellicht was het mijn idee, want ik was elk jaar zo gebrand op de fietsvakantie dat ik al vroeg tijdens het academiejaar er mee in mijn hoofd zat. En aan de toog komt dat naar boven natuurlijk.

Maar nu was het nog maar maart of april. Het zou belachelijk zijn om dan naar de Ardennen te fietsen, want daar is het nog kouder. Dus het lumineuze idee ontstond om naar zee te fietsen tijdens de paasvakantie. En dat dan maar voor één of twee overnachtingen, met een tentje op een camping. Dat was de eerste vraag: zijn campings die tijd van 't jaar al wel open? We dachten van wel.

Maar er moest een redelijk argument zijn om de tocht te starten. In de kou fietsen of tussen regenbuien, dat was niet ons idee van een plezierige uitstap. Daarom kreeg hij een lumineus idee. Het was gebaseerd op de voorspelling van de weerman. Als er een weerbericht op de televisie zou verschijnen waar er voor de kust 15°C of meer zou voorspeld worden én het icoontje een zonnetje zou tonen, dan zouden we vertrekken. Er mochten wolkjes bijstaan, maar er moest ergens een zonnetje komen piepen.

En we hadden geluk. Ik denk niet dat het toen al Frank was, maar ik hield de weerman dagelijks in 't oog. Tot op de dag dat de voorwaarden voldaan waren. We sprongen op de fiets met tent en rugzak en vertrokken naar de zee. Ik herinner me vooral dat ik de afstand compleet onderschat had. Het was meer dan 120 km fietsen met toen wellicht nog behoorlijk wat kilo's teveel (en ik bedoel niet alleen de bagage). Ik heb enorm afgezien en was stikkapot toen we aankwamen.

We hadden een aperitief voorzien in de vorm van een fles Pisang (of was het al vodka), gemengd met fruitsap. Naar analogie met onze koelmethode in de Ardennen, dat wil zeggen je blikjes bier in een rivier leggen, dachten we dat het zand van het strand onze fles zou koelen. Dat deed het niet, dus de aperitief was te warm. Ik herinner me er toch niks van want ik ben als een blok in slaap gevallen.

Maar 15 graden en een zonneke is sindsdien een begrip.

Dat is net genoeg om plezier te maken ;-)