Ik moest er toch zelf al een tijd zitten om eens zo'n duidelijke uitleg te horen. Hoe komt het toch dat de simpele eerste stap van de AA werkt? Voor wie die niet kent: de eerste stap zegt alleen: vandaag drink ik niet. Nuchter leven is dus heel eenvoudig. Zeg elke dag dat je vandaag niet zult drinken, en je blijft nuchter. Het is een belofte die ik nog steeds elke dag aan mezelf maak. Ik sta op, ga voor de spiegel staan en zeg tegen mezelf: Jan, vandaag drink je niet.
In het begin dat mensen aan de tafel komen is dat de enige houvast. En die houvast werkt omdat je het enkel belooft aan jezelf. Je belooft het niet aan je moeder, je partner, je kinderen... enkel en alleen aan jezelf. En je belooft het enkel voor 24u. Niet langer dan dat.
Het gaat zelfs verder dan dat. Ik beloof het voor 24u omdat ik het niet langer kan. Vroeger beloofde ik wel honderd keer aan verschillende mensen dat ik nooit nog zou drinken. En telkens weer brak ik de belofte. Daarom doe ik het niet meer. Ik weet toch dat ik het niet kan. Ik ben er zelfs van overtuigd dat ik ooit nog zal drinken. Dat klinkt wellicht heel raar, maar het is de essentie van de eerste stap. In de beginperiode plande ik zelfs de volgende dag. Ik beloofde mezelf: ik zal vandaag niet drinken, maar morgen rijd ik naar de Delhaize en koop ik een fles vodka. Maar als de volgende dag daar was, deed ik de belofte opnieuw. En het plan om de fles te kopen schoof één dag op.
Het is geniaal in zijn eenvoud. Beloof nooit nog iets, beloof nooit dat je nooit meer zal drinken, beloof het maximum voor één dag. En die belofte kan je net aan. Het leven dag per dag is de basis van het programma en later werd het mijn basis van de AA leefwijze.
Hij die het nu vertelde had hetzelfde probleem. Iets drinken was het antwoord op een emotie. Het was zelfs het antwoord op elke emotie. Hij dronk als ie miserie had, als ie kwaad was of depressief. Maar ook bij leuke momenten of euforie. Eén wondermiddel als antwoord op elke emotie. Hij kwam niet naar de AA om niet meer te drinken, maar om de sociale gevolgen en de miserie die volgde te beperken. De uitvluchten naar de baas als de kater daar was. Of de domme dingen die hij deed of ruzie die hij maakte. De auto's die schade opliepen. Dat zijn de dingen waar ie vanaf wou. Hij wou niet af van alcohol, want dat kon ie niet missen.
Er hoort dus een stukje bij, bij dat zinnetje. Voor mij was het toch zo. Vandaag drink ik niet, maar morgen wel. Dat is voor mij de kracht van stap 1. Hij zorgde ervoor dat de eerste periode overbrugd werd tot ik een nieuw antwoord kreeg op elke emotie. Nu hebben ze elk hun antwoord en dat is alcoholvrij. Tegenslagen verwerken heb ik moeten leren, maar het lukt wonderwel. Vreugde vieren kon ik nooit zoals nu. Euforie is niet meer gevaarlijk maar het maakt me gewoon heel heel blij.
Het is niet goed om first timers dit mee te geven op een blog. Kom naar ons luisteren om het te geloven. Er zijn getuigen genoeg :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten