Het werkhuisje

Een mooi Nederlands woord is dat hè. Toen ik jong was, hadden we dat. Het leek niks op deze foto, want wellicht heb ik het gebrek aan orde en netheid niet enkel van mijn moeder geërfd. Toch was het best georganiseerd. Als ik een boor nodig had, liep ik naar het "kot" om in de sigarenkist met oude boren een model te kiezen dat nog ietwat scherp was. Maar er was tenminste een kot, en er was tenminste een sigarenkist.

Toen ik de eerste keer een eigen woonst had, was het net zo. Wellicht nog minder geordend, maar er was één bepaalde plaats waar alles bij elkaar lag om een plank door te zagen, een gat te boren of een schroef met bijhorende plug te vinden.

De bedoeling was om het ook nu te herhalen. Het principe is eenvoudig: neem alles wat bij elkaar hoort en stop het in grote plastic bakken. De bakken zijn doorzichtig, dus je moet niks markeren of benoemen. Kijk door de plastic wand van de bakken die in de berging tot het plafond staan gestapeld en je vindt alles terug. Was dat maar waar.

Om te beginnen is de sortering gebeurd door iemand die geen klusser is. Nu is dat de laatste twee jaar fel gebeterd, maar het blijft hem vaak een raadsel waar sommige rommel voor dient. Alleen al die benaming maakt duidelijk dat de functie niet bekend is. Hoe kan je nu verschillende soorten rommel sorteren? Bijkomend probleem is dat er twee bergingen zijn en enkele ingemaakte kasten. Ik heb dus nooit enig idee waar ik iets moet terugvinden. Zo gebruik ik al jaren geen soldeerbout meer, maar ik heb er zeker één. Omdat ik zelfs de moeite niet meer kan opbrengen om de zoektocht te starten heb ik vandaag een nieuwe besteld.

Maar er komt verandering in. Ik ga een echt werkhuis inrichten. Hier midden in 't appartement. Dat is wellicht ook een primeur. Eerst werd de optie overwogen om de garage te gebruiken, maar da's niet erg praktisch. Er staat een Saab in de weg en je kan niet zoals op het platteland je wagen even op straat zetten.

Maar de kamer die nu gebruikt wordt om Querty en Azerty te laten overnachten krijgt een tweede functie. Eén bureau wordt ingericht als werktafel en ik ga een rolluik voorzien om de rommel af te sluiten. Als de poezen de nieuwe werkplek onder handen nemen, staan we weer bij af. Dan vind ik weer niks terug. Maar de bedoeling is dus om de bovenstaande foto te benaderen. Alles op kleine schaal en met veel minder toestellen.

Maar een hamerke en een zaagske zal ik vanaf nu altijd meteen terugvinden.