24 bis

Het blijft plezant om een blog te hebben. Zo kan je alles opnieuw opzoeken, zeker de dingen die je vroeger nooit bijhield. Eén daarvan is mijn gewicht. Eén van mijn eerste pagina's die ik hier schreef ging al over dat onderwerp. Ik kan nu een mooi lijstje maken alleen door op het trefwoord dieet te klikken.

Dan zie ik toch iets vreemd. Ik was er van overtuigd dat ik de laatste jaren goed bezig was en dat is ook zo. Qua gewicht bedoel ik dan hè. Maar nu blijkt dat ik sinds ik begon te bloggen nog 5 kilo ben afgevallen. Maar ik had het gevoel dat ik enkele jaren hetzelfde woog. Ik begon te bloggen toen ik een insulinepomp ging krijgen in juli 2011. Toen zat ik al op mijn minimum gewicht sinds vele jaren. En ik lees nu dat ik me toen zorgen maakte dat ik zou bijkomen met de insulinepomp. Dat kan immers, want je krijgt meer vrijheid in wat je kan eten en wanneer je dat doet.

Toch is dat blijkbaar niet gebeurd:

juli 2011	83 kg
sept 2011	82 kg
jan 2012	80.2 kg
maa 2012	78.2 kg
nu	78.4 kg

En dat laatste is vreemd. Mijn BMI blijft dus 24. Ik had zeker verwacht dat ik na de feestdagen zou zijn bijgekomen. Als ik terug lees wat ik vroeger schreef over de discipline die ik heb, dan is dat nu zeker minder. Ik zal altijd nog wel exact weten wat ik in mijn mond stop, maar ik kijk nooit nog naar hoeveelheden. Ik zal me niet inhouden om me een keer te overeten als het eens een keer heel goed smaakt. Ik heb er minder last van dan in 't begin van mijn diagnose. Toen werd ik echt ziek van te grote schommelingen in de suiker als ik te veel at. Dus net waar ik bang voor was, dat doe ik nu soms. Te veel eten omdat het kan met een pomp.

Ik was al meer dan een maand niet meer op een weegschaal gaan staan. Dat is geleden van het grote "foertmoment" dat ik meemaakte op mijn maximum van 110 kilo. Ik zie trouwens dat ik in de Telefacts reportage blij was met mijn 88 kilo van toen. Nu is daar nog 10 kilo af en ik heb niet het gevoel dat ik nog ergens moeite voor doe.

Zou het dan waar zijn dat je gewoonte verandert? Wellicht wel, anders kan ik dit niet verklaren. Vroeger zat ik heel de dag in mijn hoofd met de volgende maaltijd of het snoepgoed uit de nachtwinkel. Zelfs in de Atkinsperiode was het zo. Het snoepgoed werden Zwanworstjes en kaas, maar het principe bleef daar. Ik had het altijd nodig tussendoor.

Dat is blijkbaar voorbij nu, en daar ben ik heel blij mee. De suikerwafels smaken goed tijdens het geocachen. En dan is er een potje yoghurt voor het slapengaan. Maar voor de rest ben ik er nooit meer mee bezig.

People change...

P.S.
Het is al heel lang geleden dat iemand zei dat ik te mager ben.
Other people change too :-)