donderdag 10 januari 2013

Stap 10

Het moest heel snel gaan vandaag. De beurtrol om te praten is eerlijk verdeeld, hoewel er niemand naast zit met een stopwatch. Maar er was een jarige vandaag en dan is er taart. Als er taart is, is er een pauze. En als er pauze is, wordt de spreektijd per persoon korter.

De jarige vierde trouwens zijn nuchtere geboortedag. Je hebt een geboortedag als je op de wereld komt, en een andere als je echt begint te leven. Zo zie ik dat toch, en ook hij vond het de moeite om te vieren. En nee, we mogen dat nooit zeggen, ik weet het wel. Maar het verdient respect om dat aantal jaren te vieren. Ik zat nog in de lagere school toen ie hier de eerste keer binnenkwam.

Toch kan ik dat heel snel uitleggen, die stap 10. Je mag zeggen wat je zelf wil als het jouw beurt is, het hoeft niet per se over die stap te gaan. Toch deed ik het wel, want het is er ook één die ik effectief doe. En dat is nog steeds een minderheid. Ik zal er eens werk van maken.. Oei, ik voel een voornemen komen! We zullen wel zien dus :-)

Het is belangrijk om een inventaris op te maken. Een inventaris van positieve en negatieve punten over jezelf. Het gaat over dagdagelijkse dingen en het stelt meestal niet veel voor. Toch doe ik het nog altijd elke dag. Het principe is dat van leven dag per dag. Als je dat wil doen, moet je elke dag beginnen met een schone lei. Je moet de dag beleven zoals ie komt, en hem niet laten vergallen door gisteren of morgen.

Ik doe dat in twee stapjes. Eéntje begint 's morgens. Ik sta op en beslis op dat moment wat het item van de dag is dat me vrolijk gaat maken. Ook al heb ik vaak minder op de planning staan nu, toch zit er meestal wel één ding in dat me vrolijk zal maken. En heel belangrijk: als dat niet zo is, dan verzin ik iets. Het moet niet moeilijk zijn, het hoeft geen inspanning te kosten, maar het moet iets zijn waar ik zeker van ben dat ik er eventjes vrolijk van word. Het eeuwige geluk verwacht ik niet, alleen het korte moment. Het is mindfulness avant la lettre.

Het tweede doe ik 's avonds. Ik maak in mijn hoofd of op een scherm een overzicht van de dingen die gebeurd zijn. Er zijn goede en slechte dingen bij. Dingen waar ik kwaad over ben of waar ik me over schaam. Maar ook dingen die me vrolijk maakten. Er is er minstens één, dat kan niet anders. Want daar heb ik voor gezorgd. De lijst moet dan beoordeeld worden. Niet alles staat in rode inkt. Als het wel zo is, probeer ik het recht te zetten of goed te maken. Als dat niet lukt probeer ik eruit te leren zonder er spijt van te hebben. Het item in rode inkt mag dan lastig zijn, maar ik heb er op zijn minst iets uit geleerd.

Niks van wat hier staat komt letterlijk uit het stappenplan. Het past gewoon perfect in wat ik elders leerde en het bevestigt alleen dat het plan geen onzin is.

Niet dat ik daar ooit aan getwijfeld heb hoor ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten