Het vermoeden was dus juist. Niet alleen de scan maar ook de pijn die op dezelfde plaats nu al twee maanden terug is waren duidelijke tekenen aan de wand. Er is opnieuw een hernia ontstaan, net op dezelfde plaats als de vorige keer.
Toen ik twee jaar geleden onder het mes ging, was het nochtans veelbelovend. Na meer dan een maand in bed doorgebracht te hebben gebeurde er een klein mirakel na de operatie. Binnen één dag liep ik weer gewoon rond in de gang van het ziekenhuis alsof er nooit iets aan de hand was geweest.
Deze keer is het niet zo ver want ik ben nog mobiel. Het is nu moeilijk te zeggen wat er net op de scan aanwezig is. Vast staat dat de tussenwervelschijf weer is uitgelopen, maar in hoeverre het de pijn veroorzaakt is niet duidelijk. Ik heb een operatie gehad en op die plaats is wel wat littekenweefsel aanwezig. Ook dat is te zien op de scan.
De chirurg wil dezelfde operatie niet herhalen. Het zou immers binnen enkele jaren opnieuw problemen kunnen geven, want ook nu is het zo. Hoe het dan wel moet is nu niet duidelijk. Epidurale inspuitingen mag ik niet krijgen vanwege mijn diabetes. Ze zouden wellicht ook niet helpen door het litteken op die plaats.
Er volgen nu dus meer onderzoeken met meer gedetailleerde scans. Daarna zal de chirurg beslissen wat er moet gebeuren. Maar een andere mogelijkheid dan een operatie lijkt er nu niet te zijn. Die zal ook minder routine zijn dan de vorige als ik het goed begreep. Toen is gewoon het uitgelopen stukje weggesneden, maar dat zou nu niet meer voldoen.
Binnen drie weken zijn de resultaten daar en dan valt er een beslissing. Tot die tijd zal ik de medicijnen nodig hebben om de pijn redelijk te houden. Gelukkig lukt dat nu beter dan twee jaar geleden.
On verra...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten