zondag 17 februari 2013

Hoe is 't ?

Mijn antwoord was een leugen. Maar dat doen we altijd, en het is sociaal aanvaard om dan te liegen. Ik zei alleen "goed" en opende de deur van het bankfiliaal om mijn eigen weg te gaan. Dat is niet beleefd, want je hoort even te pauzeren als je een bekende persoon tegen het lijf loopt. Ik had het ook moeten doen, alleen was het wat moeilijk.

Want het was niet goed natuurlijk. Ik had veel pijn in de rug en ik was trouwens te laat voor mijn afspraak bij de kinesiste. Het feit dat ik eerst weer geld moest afhalen in het bankfiliaal omdat ik zo stom ben om telkens pas in de auto te beseffen dat ik geen cash meer heb, deed geen deugd aan de timing die al fout liep toen de jongeman me aansprak. Het feit dat dit alles binnen ons eigen gebouw gebeurt helpt trouwens ook niet veel aan de timing. Het wil alleen zeggen dat het gebouw gigantisch groot is. Het was ook niet goed omdat ik voor andere redenen net een puntje geluk aan de debetzijde moest boeken.

Dat had te maken met pijn, werk en rechters. Alleen, om dit allemaal uit te leggen heb je tijd nodig. Het is ook helemaal niet de bedoeling om dat te doen. Als iemand vraagt hoe het is, verwacht ie in 't beste geval de standaard geruststellende versie van hoe het gaat. Meestal verwacht ie zelfs alleen de leugen, omdat ze het gesprek nog makkelijker maakt. Ik koos dus voor de leugen en ik zei "goed". Ik bleef niet staan voor een babbel omdat ik humeurig was door alweer een mislukte timing. Ik bleef niet staan omdat ik toch niet te genieten was en ik de timing alleen nog meer in 't honderd zou jagen.

Alleen, het is onbeleefd. Ik moet dringend een standaardzin verzinnen die alles wat hierboven staat in enkele korte woorden omschrijft. Zal ik in 't vervolg zeggen "kijk eens op mijn blog" ? ;-)

Misschien leest ie het wel. Het kan altijd, ik heb geen idee wie dat hier leest. Ik zie aantallen en steden waar servers staan, maar "Antwerpen" zegt niet veel natuurlijk.

Het is natuurlijk ook een momentopname.

Wacht, we doen het opnieuw.

Ik verlaat vandaag de bank. De kennis vraagt: hoe gaat het? Ik zeg: goed! Ik heb een hernia en die doet pijn. Maar sinds vrijdag weet ik op z'n minst wat er aan de hand is. Wellicht komt er een operatie en dat is niet erg. Dan ben ik op z'n minst van de pijn af. Ik kreeg vrijdag ook het mooiste nieuws sinds jaren. Er hing een schadeclaim boven mijn hoofd van jaarlonen. Die is nu helemaal weg, ik heb zelfs geld tegoed volgens de rechter. Ik ben al een tijd werkloos en/of werkonbekwaam. Daarom vond ik opnieuw een hobby die verloren was gegaan en ik amuseer me nu rot. Met die hobby heb ik plots wellicht nieuw werk gevonden en ik zal voor eventjes betaald worden om te spelen als een klein kind. Jammer dat ik zo snel de punten niet mag aanpassen, want ik zou zo dat punt weer bijtellen. Maar de regels zijn wat ze zijn. Dit kan ook weer snel veranderen.

Maar vandaag kan ik zeggen zonder leugen: goed. Heel goed !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten