UV belichtingsbak

De volgende stap die ik wou zetten is om opnieuw zelf printplaten te gaan maken. Ik herinner me uit mijn nog jongere jaren dat het toen heel veel fun was. Maar nu is er ook een extra factor die meespeelt. SMD componentjes kwamen maar net op toen ik eind jaren '80 bezig was met electronica. Nu zijn ze echt wel aanwezig en ik zou er graag meer uithalen dan wat ik nu kan.

Ik ben immers beperkt tot het kopen van zogenaamde adapter printplaatjes. De kleine SMD componenten kan ik nu enkel op een voorgedrukte print solderen, en dan die print mee integreren in een project. Het zou natuurlijk veel fijner zijn moest ik dat opnieuw zelf kunnen maken, zoals ik dat vroeger deed. Nu, dat klopt niet helemaal want vroeger deed ik dat nooit. Ik maakte enkel printplaten met grote componenten, dat was trouwens al moeilijk genoeg. Nu zal het dus nog twee keer moeilijker worden. De verbindingen liggen immers twee keer dichter bij elkaar dan vroeger.

De eerste uitdaging is dan zeker om een goede belichtingsbak te hebben. Uiteraard maak ik die zelf. Daarvoor heb ik deze oude flatbed scanner gesloopt en er twee UV buislampjes in gemonteerd.

Het meest cruciale bij de belichting is de afstand tot de printplaat en de belichtingstijd. De afstand heb ik nu gegokt op 3 à 4 cm. Ik ken deze lampen niet, dus dat wordt afwachten.


Maar de tijd zal ik goed kunnen regelen omdat ik uiteraard een microcontroller heb voorzien. Dit was het ideale moment om mijn nieuwe één dollar Arduino principe echt uit te testen. Dat is heel erg goed gelukt, alleen was het wel wringen om in het 2kB geheugen van deze Attiny 2313 de hele logica te stoppen die de display, de twee IR-sensoren, de originele power LED, de relaykaart en een kleine SMD buzzer bestuurt.


Het leuke aan deze simpele microcontroller is dat hij gewoon zonder extra externe electronica kan werken. Je hebt geen kristal nodig als timing niet heel belangrijk is. Dat is het niet in mijn geval, de seconden zullen best nauwkeurig genoeg zijn met de interne oscillator van de microcontroller zelf. Ik hoef echt geen atoomklok precisie om 2 minuutjes belichting af te tellen.

Met deze kabel kan ik trouwens de belichtingsbak programmeren terwijl de chip gemonteerd is. Dat is wel handig aangezien ik los vergeten ben om een IC voet in huis te halen, en de chip dus maar meteen op de print heb gesoldeerd.




In plaats van twee knopjes te voorzien om de tijd mee in te stellen, heb ik deze twee infrarood sensoren onder de glazen plaat van de scanner geplaatst. Je kan gewoon op de plaat drukken met je vinger om de sensoren te activeren. Als er op een afstand van ongeveer één centimeter licht weerkaatst wordt, zal de microcontroller weten dat er daar een vinger hangt. Het kan ook het deksel zijn, want meteen is een volgend stuk van de puzzel opgelost. Als je het deksel sluit, zullen beide sensoren geactiveerd worden. Daarvoor moest ik wel een etiket kleven op de zwarte onderkant van het deksel. Het witte papier weerkaatst de infrarood stralen zeer goed, en als dat gebeurt weet de slimmerik dat ie de het relay mag activeren waardoor de lamp zal branden en de tijd zal aftellen tot 0:00.

En natuurlijk zijn daar beelden van: