De limiet

Jaja, het gaat er weer over. Maar dat komt dan ook omdat ik niet duidelijk ben. Ik weet niet of het straks wel zo is, maar ik kan enkel maar proberen.

De vraag was, met alles wat ik hier schrijf over alcohol, wat is in mijn ogen dan wel aanvaardbaar drankgebruik? Laat ik meteen zeggen dat er geen inhoudsmaat zal volgen. Niet omdat ik het niet wil zeggen, ze bestaat gewoon niet.

Mijn idee is gevormd door twee jaar twee psychologen te bezoeken en daarna 3 jaar naar de AA te gaan. Die meningen verschillen, maar de basis is dezelfde. Geen van beide benoemt een hoeveelheid maar wel een gedrag. Je hebt een drankprobleem als je niet kan stoppen met drinken. Voor sommige mensen is de hoeveelheid dan een fles wijn, voor sommigen een fles vodka of meer. Je spreekt dan over een "vork" van zeg maar 1 tot 4 flessen wijn (1 fles vodka = 3.5 flessen wijn). Wanneer is dat te veel? Maakt niet uit, het punt is dat je niet kan stoppen. Twee of drie glazen drinken, en dan overschakelen op water of cola is onmogelijk. Hij gaf een voorbeeld van een dame die zelfs lichamelijk verslaafd was geworden na 3 glazen wijn per dag.

Van de psycholoog weet ik de cijfers nog. Een verslaving heb je als je iets niet kan laten. Voor de mannelijke bevolking is dat voor alcohol ongeveer 60%. Dat wil zeggen dat 60% van de mannen die drinken het moeilijk kunnen laten. 13% van de mannen heeft een "problematisch drankgedrag" (alcoholist is geen medische term). Samen met 8% van de vrouwen is dat gemiddeld 10% van de drinkende bevolking. Daarvan is 5% zich genoeg bewust van het probleem om er iets aan te doen en 2% slaagt erin. De psycholoog had 8 categorieën die tussen de eerste en de laatste zaten (dus tussen 60% en 13% voor de mannen). Ook andere categorieën van gedrag was "ongezond", dus de vraag wanneer je alcoholist bent is daarmee niet beantwoord.

Bij de AA rekenen we geen procenten uit. Je bent alcoholist als je dat zelf zegt. We hebben behoorlijk wat mensen die in de 10% op het eerste zicht niet thuishoren. Mensen die zich sociale drinkers noemden, mensen die enkel in 't weekend veel dronken maar in de week nooit, mensen die het niet konden laten om de wagen te nemen na hun cafébezoek. Ze noemen zich allemaal alcoholisten en ze drinken geen alcohol meer. We hebben één ding gemeen: geef ons één glas en we kunnen niet meer stoppen met drinken.

Daarom ben ik kritischer op gedrag van anderen. Het is niet omdat iets sociaal aanvaard is, dat het OK is. Vele mensen in mijn familie en vriendenkring kunnen na enkele glazen alcohol niet stoppen. Ze blijven drinken tot ze dronken zijn, of ze beginnen te drinken met de bedoeling om dronken te worden. De redenen heb al vaak vernoemd, maar ze doen niks ter zake. Drinken omdat je droevig bent, omdat je blij bent, teleurgesteld, maakt niet uit. Drinken voor een bepaalde reden is per definitie "problematisch" of "ongezond" zoals de psycholoog het voorzichtig bleef benoemen.

Drinken om plezier te maken, daar had ie geen probleem mee. Ik ook niet, zolang het niet je enige hobby is. Daar heb ik behoorlijk wat tegenstand tegen als ik dat hardop zeg. Toch denk ik er zo over, en mijn tweede psychologe trouwens ook. De arbeider die elke vrijdagavond en zaterdagavond met vrienden op café gaat om zijn zorgen van de week te verdrinken heeft een even groot probleem als de dagelijkse thuisdrinker die je nooit ziet. Het is opnieuw het gedrag en niet de hoeveelheid, zelfs niet het aantal dagen per week.

Er komt in dat laatste geval ervaring van de AA (en de BB) aan te pas om er zo over te denken. Mensen die misschien niet meteen de grootste probleemdrinkers waren, maar toch stopten omdat ze zelf vonden dat het nodig was, vertellen allemaal dat ze gelukkiger zijn. Langdurig sociaal aanvaard drinken heeft ook een grote invloed op je leven, net zoals het bij mij was. Ik beschouw mezelf als alcoholist vanaf één van de eerste fuiven die ik ooit bezocht (toen dacht ik daar anders over natuurlijk). Dat komt dan enkel door het feit dat alcohol een belangrijke rol in je leven heeft, en een groot deel van je vrije tijd opslorpt. Je zal daardoor minder voldoening hebben in je vrije tijd omdat je geen zinnige bezigheid hebt. Je zal niet verder "groeien" en je bouwt geen zelfvertrouwen op. Ik weet het omdat ik het kan vergelijken en omdat ik de andere verhalen hoor.

Dus heel kort gezegd: wat is voor mij aanvaardbaar? Een paar glazen drinken en plezier maken op café zonder steeds dronken te zijn. Dat kan net zo goed thuis, een paar glazen wijn en een pousse-café zonder echt dronken te zijn. De rest moet je zelf invullen ;-)