Jammer

Nee, heel jammer.

Het gesprek was erg goed en de omgeving was echt iets voor mij. Het deed me denken aan de vroege jaren toen ik in een vergelijkbare kleine firma een bediendecontract had. De collega's die er nu al werken zouden positieve feedback geven aan de bedrijfsleider. Dat is toch wat ze me zeiden na een gesprek met twee van hen dat volgde op de babbel met de baas.

Toch kreeg ik te horen van het kantoor dat me hier in de eerste plaats naartoe stuurde dat het niet doorgaat. Plots dook er een tweede kandidaat op en hij geniet nu blijkbaar de voorkeur. De reden waarom dat zo is, kan ik niet zo goed vatten. Ik werd niet gekozen omdat ik nu als zelfstandige werk. De andere kandidaat is al heel zijn leven bediende, en daarom zou hij beter passen in de functie.

Het is wat het is en of ik dat nu begrijp of niet, het maakt geen enkel verschil. Het heet aanvaarden wat je niet kan veranderen en gelukkig volg ik al enkele jaren een cursus om dat te kunnen.

Je zou het ook anders kunnen bekijken. Stel dat ik niet gekozen werd op basis van mijn gebrekkige kennis van de materie? Of omdat ik sociale vaardigheden zou missen om in groep te werken? Het kan allemaal hè, ik verloor al sollicitaties door ergere redenen. Men zei ooit dat ik onvoldoende ervaring had na 16 jaar. Of ééntje die zei dat mijn .NET kennis te wensen overliet, terwijl ik nooit had gezegd dat ik daar ook maar iets van kende.

Dat neemt niet weg dat ik het heel jammer vind. Een bediendecontract vond ik geen bezwaar meer, maar dat is niet aangekomen. Het zij zo.