The Happy Place

Hier voel ik me als een vis in het water. Niets moet en alles mag. De andere wereld met haar zorgen en problemen is ver weg. Ik kom er tot rust en kan ben verlost van alle verplichtingen. En het aller-, aller-, allerbelangrijkste: laat me met rust !!!

Happy is niet het juiste woord. Intussen weet ik dat al enkele jaren. Het gevoel heet geïnduceerde euforie. Geïnduceerd wil hier zeggen kunstmatig opgewekt geluk. Met geluk heeft het niks te maken, want als de alcohol die het gevoel opwekte uit het systeem weg was, zag ik dat mijn happy place een gewoon kantoor in Hoboken was. Maar het was een kwestie van tijd om het weer om te bouwen en dat was niet moeilijk. De laatste jaren was het was zelfs slechts een kwestie van uren, niet meer van dagen.

Elke alcoholist heeft die plaats. Er is een plaats die de voorkeur heeft op alle andere plekken in de wereld om je favoriete drank te nuttigen. Ik hoorde intussen van mijn collega's dat die ook een happy place hadden. Voor mensen die alleen waren, was het vaak gewoon de woonkamer thuis. Mensen die dachten dat sociaal drinken bestond, hadden hun stamcafé. Wie er zat, maakte niks uit zolang de beste vriend maar uit de tapkraan vloeide. Bij sommigen was het een meer afgelegen plek, ik ken iemand die een favoriet bos had. Bij mij is ze mee verhuisd, mijn happy place. Naargelang waar ik woonde werd ze ingericht met de nodige attributen die het avontuur groter maken. Spelconsoles en computers met internet op grote schermen. Luide muziek op DJ CD-spelers of door oortjes van de iPhone als de nacht kwam.

Het is dan ook een slecht idee om deze plaats nu te betreden. Ik probeerde het uit te leggen, maar als je de happy place niet kent, is dat heel moeilijk te begrijpen. Je kan het ook niet in één zin omschrijven, maar ik weet dat deze plaats ook nu bestaat. Het gaat dit keer niet over mij maar het probleem is identiek. Ik zou de betrokkene kunnen aanspreken. Heel misschien luistert hij wel naar mij, het is de laatste wanhopige poging om tot hem door te dringen. Tot nu toe werd ie boos en luistert ie naar niemand. Maar misschien kan ik wel doordringen omdat ik geen betrokken partij ben en de ervaringen deel.

Maar ik moet de regels van het spel respecteren. Ik heb ze duidelijk moeten uitleggen, want voor een buitenstaander ligt het niet voor de hand. Het is toch simpel? Hij is er altijd te bereiken, want hij komt alleen nog thuis om de roes uit te slapen. Als ie niet thuis is, is ie daar. Ga dus gewoon naar daar en je kan met hem praten.

Maar dat lukt niet en ik ga het niet proberen. Regel één van de happy place was immers: laat me met rust !!!

Ik probeerde het dus op een andere manier zodat ik niet de indringer was. Helaas mocht dat ook niet helpen. Het is jammer, maar we staan machteloos. Stap 12 mag je niet forceren. Het is vrijwillig of het is niks.

Dit keer was het dus niks. Jammer.