Vandaag stond er nog eens een gesprek op het programma. Via de gebruikelijke kanalen was ik in contact gekomen met een bedrijf dat een Delphi programmeur zoekt.
Misschien een beetje vreemd, maar mijn eerste zorg was dit keer mijn gezondheid. Omdat de revalidatie eventjes niet goed zat, was er opnieuw rugpijn en het wandelen gaat opnieuw moeilijker. Ik voel me nogal bekeken als ik over straat loop en dat is niet enkel een idee, ik zie het ook aan de mensen. Met de nodige medicatie was het inmiddels onder controle, maar daar zit dus een probleem. De sterkste pijnstiller mag ik niet nemen als ik met de wagen rijd, en helaas had ik geen privé chauffeur. Daarom was er dus behoorlijk wat pijn tijdens de voormiddag, maar beter dat dan enig risico te nemen. Het pilletje een keer overslaan is ook een goed idee voor de helderheid van geest, wat ook fijn is bij een sollicitatie.
Dat viel uiteindelijk wel mee en veel was er niet van te merken, denk ik. In elk geval ben ik altijd eerlijk over mijn toestand (over alles trouwens ;-) ) en nu dus ook. Mijn beschikbaarheid kon ik wel inschatten met een kleine kanttekening dat je met de rug nooit 100% zeker bent van de exacte datum. Maar dat alles beter zal gaan, daar twijfelt niemand aan. Wanneer dat zo is, kan ik op een week na helaas niet zeggen. Nu ben ik niet de enige kandidaat voor deze functie en ook andere mensen hebben vaak een opzegperiode, dus ook daar zal er steeds een tijdje overheen gaan voor een sollicitant echt in dienst treedt.
Zo ver zijn we dus zeker nog niet, dit was enkel een eerste gesprek. Maar ik zou hier echt graag verder in gaan omdat het echt mijn ding is. Ik vond zelf dat het gesprek vlot ging (je weet natuurlijk nooit hoe de gesprekspartners daar over denken) en de core business is nu echt heel erg leuk. Details horen hier niet thuis, maar het ligt dicht bij mijn interesses uit de vrije tijd. Ik solliciteer wel gewoon als Delphi programmeur hoor, met Arduino's hebben ze niks te maken ;-)
Alleen, ik heb altijd graag software zien samengaan met de echte wereld. Automatisering heet dat dan, en het boeide me al toen ik mijn ZX Spectrum vastkoppelde aan motoren die de deur, de ramen en gordijnen deden bewegen in mijn tienerkamer. Nu weet ik best dat het in dit geval niet het Delphi stuk zal zijn dat dit soort dingen doet, maar het wil zeggen dat de core business veel boeiender is dan de eenzijdige administratieve software die ik ook vaak programmeerde.
Hoe het nu verder gaat is zoals steeds een vraagteken. Ik hoop natuurlijk dat ik een tweede gesprek krijg, want ik zag tot nu toe geen enkel negatief puntje aan dit bedrijf. Dat dat wellicht niet zomaar wederzijds is, weet ik uit ervaring ook wel. Maar misschien toch genoeg om een kans te krijgen.
Dus zoals ik dat tegenwoordig met alles moet doen: afwachten hè ...
Succes Jan!
BeantwoordenVerwijderen