Dat kan het al niet zijn

Toch vreemd dat ik mezelf hier op betrap.

Die optelsom die ik vroeger maakte, was misleidend. De uitkomst was geluk en om tot die som te komen moest je eenvoudige dingen optellen. Het zijn de dingen die we geleerd hadden van andere mensen die daar meer verstand van hadden. Dat is toch hoe ik moet gedacht hebben toen het me werd aangeleerd. Ik was er wel bij, maar het is niet helemaal bewust gebeurd. De goede raad drong langzaam door met de jaren.

Maar het was pas toen ik bijna veertig was, dat ik doorhad dat de optelsom helemaal verkeerd was. Ik moest tweede zit doen bij een psychologe, want voor het vak 'gelukkig zijn' was ik helemaal gebuisd. Toch waren alle factoren aanwezig om tot de som te komen: een goede baan, een mooie woonst, een goeie vriend, een mooie auto en genoeg geld. Ze leerde me dat ik al die jaren verkeerd geteld had. Daarom zat ik muurvast in een depressie die alcohol als brandstof vroeg.

De oplossing past niet in één zin, laat staan op één pagina. Ze komt erop neer dat ik minder moest proberen maar zeker niet minder ambitieus moest zijn. Ik moest de pijlen alleen richten op een hele andere roos, maar voor ik die nog maar kon zien, had ik vele lessen nodig. Om dan raak te mikken, is de volgende stap en dat heeft tijd nodig. Maar ondertussen was je wel onderweg en meteen voel je dat deze route niet de snelste of de kortste is. Het is de leukste.

En net op dat moment maak ik zelf die rekenfout. Waarom was er iemand ongelukkig? Hij heeft nieuw werk, dus dat kan het al niet zijn. Dat is exact wat ik zei. Ik denk dat de pillen me hebben verdwaasd, want ik weet het heel goed. Ik weet heel goed hoe moeilijk de weg is als je de richting niet kent. En met werk, een auto of een goei lief heeft het echt niks te maken.

Ik ben gewoon gestopt met proberen, veranderde van richting en vanbinnen werd het heel erg stil. Dat was een goede zaak, want eerst was er veel te veel lawaai. Altijd, elke dag en de ganse dag. Maar nu was het stil. Dat heet blijkbaar innerlijke rust.

Waarom is iemand ongelukkig? Hij heeft nieuw werk, dus dat kan het al niet zijn. Maar die innerlijke rust heeft ie niet. En dat kan het dus wél zijn.

Ik ben zelfs bijna zeker dat het zo is.