vrijdag 3 januari 2014

Het curriculum

Ontwaken gebeurt anders. Het eerste idee dat in je hoofd komt, bepaalt de dag.

Ik ontwaak en ik moet naar school. De lessen zijn geen probleem, want als je 10 bent is het curriculum niet van die aard om bang van te zijn. Toch ben ik bang. Ik ben bang omdat ik weet dat er middagpauze is. Ze duurt een uur en tien minuten en ze is een hel. Dat komt omdat ik niet voetbal al mijn vriendjes wel. Een uur en tien minuten per dag voel ik mij hopeloos alleen. Na vijf minuten is hun brooddoos leeg en het resterende uur en vijf minuten ben ik alleen. Ik hoor nu vaak mensen lachen met het feit dat kinderen 'overbegeleid' worden in de lagere school. Een kind van 10 moet je laten spelen, dat kan toch niet depressief zijn? Ik durf dat idee gerust betwisten.

Ik ontwaak en ik moet naar school. De lessen zijn geen probleem, want als je 15 bent heb je hopelijk de juiste keuze curriculumgewijs wel gemaakt. Maar ik ben bang. De school is anders maar de middagpauze even lang. Er zijn nog twee pauzes en die zijn even erg. Ik heb twee bully's die me pesten elke minuut van de dag. Vooral de minuten buiten de klas zijn een hel. En er zijn er heel veel, zo'n minuten buiten de klas.

Ik ontwaak te laat en moet veel doen. Klanten hebben gebeld en gemaild. Ze zijn boos. Vanalles is dringend, maar dat is al jaren zo. Goed is het nooit, da's ook al jaren zo. Iets doen of niets doen maakt weinig verschil. Blij worden ze niet meer, want de berg is veel te groot en ik heb alleen een fiets. Ik neem een medicijn om de pijn te verzachten. Het zit niet in een pillendoosje maar in een glas. En nee, het is geen bruistablet.

Ik ontwaak vandaag en moet veel doen. Dat komt omdat ik te weinig tijd heb. Hoewel ik al veertien maanden thuis zit, heb ik te weinig tijd om alles te doen wat ik wil doen. Ik moet niks doen, begrijp me niet verkeerd. Ik wil iets doen. Ik maak te veel plannen om te kunnen uitvoeren dus sommige dingen blijven liggen. Ik neem een medicijn om de pijn te verzachten. Het zit wel in een pillendoosje en de pijn is maar lichamelijk. Niet alles is leuk vandaag, maar dat is nooit zo. Maar de leuke dingen halen het altijd. Ze doen dat al enkele jaren.

Ik vind het zo jammer dat de volgorde van de sprekers gisteren fout was. Ze is willekeurig en dat speelt me nu parten. Ik had namelijk gezegd dat volgens een wetenschappelijke studie die gisteren in het nieuws was, blijkt dat 50% van je geluk genetisch bepaald is. 10% hangt af van je materiële welstand en de overige 40% vul je zelf in. Dat idee werd opgepikt door de nieuweling die zei dat ze wellicht in die 50% vast hangt.

Ik had zo graag verteld wat hierboven staat. Ik had zo graag gezegd dat gelukkig zijn gewoon leerstof is die je kunt aanleren. Je moet alleen het juist curriculum opzoeken en dan komt het vanzelf. Maar eerst en vooral stoppen met moeite doen. Stop de wervelwind in je hoofd en zit stil. Zit stil en luister naar anderen, naar dingen, naar dieren of gewoon naar niets.

Ik hoop dat ze het meent. Ik hoop dat ze echt terugkomt, want het duurde bij mij ook een jaar voor het lukte. Er is dus nog tijd genoeg. Zelfs al heb je die 50% slechte genen, de 40% die je zelf bestuurt kan wonderen doen. Stoppen met drinken wil niet zeggen gelukkig worden, hoor ik aan tafel. Het wordt meteen beaamd door anderen. Het maakt je leven op z'n minst gemakkelijker. Stoppen met drinken lost niet alles op. Het maakt je niet vanzelf gelukkig, hoor ik nog.

Maar het kán dus wel.

2 opmerkingen:

  1. Ik ben fier op je. Wees jij nu maar heel erg fier op jezelf Jan. Je blijft trouw aan jezelf en waar je voor staat. En dat siert je. Ik ben alleszins blij dat ik je tot mijn "goede vrienden"kring mag rekenen.

    BeantwoordenVerwijderen