Losgekoppeld

Twee dagen na de operatie komt de opluchting. De zware tweede dag die ik vorige keer had, kwam er niet en we zijn nu op kruissnelheid om te gaan wandelen. Dat lukt nog niet hoor, maar het feit dat de pijn ingeschat werd op drie of vier zegt op zich heel veel. Dat is drie of vier op tien wel te verstaan, waarbij nul wil zeggen dat je helemaal geen pijn voelt en tien de ergste pijn die je ooit voelde.

Elke ochtend en middag vraagt men een score en dat wordt genoteerd. Het systeem gaat al heel lang mee en toen ik enkele jaren geleden mijn eerste hernia kreeg, volgde de huisdokter net hetzelfde systeem om in te schatten welke medicijnen hij best voorschreef. Ik herinner me het zo goed omdat toen de schaal tot twee keer toe moest worden aangepast. Als je voor je hernia pijn moet inschatten waarbij tien wil zeggen: de ergste pijn ooit, dan kan je wel raden dat je na een tijdje niet meer toekomt. Toen de getallen twaalf of veertien tevoorschijn kwamen, hebben we beslist om dan alles te delen door twee. Toen ik opnieuw over de tien ging, wat origineel dus boven twintig was, werd dertig als eindpunt genomen. Alles moest dan dus door drie gedeeld worden.

Natuurlijk volg ik nu nog dezelfde schaal. De ergste pijn ooit blijft immers in je geheugen zitten en toen ik ze vorig jaar weer bereikte op de tweede dag na de Dynesys operatie, was het een punt dat me angstig maakte voor de toekomst. Ik wist dus dat het ondanks alle baxters met pijnstillers en pijnpompen samen nog altijd zoveel pijn kon doen dat het niet draaglijk was. Maar dat is dus niet gebeurd gisteren op dag twee. Nu zijn we een dag verder en de pomp met morfine wordt losgemaakt. De andere arm had een gaatje voor een baxter en in de rug zat nog een drain, een dunne 'afvoerbuis' die wondvocht opvangt. Daar kwam de laatste dagen nog zoveel smurrie uit dat het was overgelopen, maar nu was alles stabiel en het opvangbakje dus overbodig.

Alles is nu los, ik kan in theorie naar het toilet wandelen zoals een normale mens, ware het niet dat er natuurlijk te veel pijn is om gewoon rechtop te wandelen. In en uit bed komen gebeurt met een draaiboek van bewegingen die een minuut of twee duren, maar het lukt met een normale hoeveelheid pijn.