Met de beste wil van de wereld kan ik zo'n curve nooit bereiken als ik koolhydraten eet.
Haar kookboek spreekt niet over Atkins, maar het komt er voor een groot stuk wel mee overeen.
Het belangrijkste verschil zie ik in verzadigde vetten die nu meer gemeden worden dan in 1972, de eerste keer dat er echt sprake was van een lowcarb (toen Atkins-) dieet. Voor mijn diagnose hield ik dat met succes 7 jaar vol, maar het noodlot besliste dat ik insuline moest gaan inspuiten en mijn endocrinoloog zag het toen niet zitten om zo ne rare te begeleiden. Dat was dan alleen omdat ie het niet kende, niet omdat ie er bezwaar tegen had.
Waarom het weer actueel is? Wel, ik dacht weeral geruime tijd dat die boterhammen me opnieuw (of nog steeds) de keel uithangen. Je kan het doortrekken naar de meeste koolhydraten, uitgezonderd pasta en frietjes. En het is nu heel actueel omdat deze week eindelijk de overstap naar mijn nieuw ziekenhuis een feit is.
Uiteraard kwam het ter sprake, maar ook nu komt er niet echt een positief geluid als ik lowcarb ter sprake breng. Dezelfde argumenten zijn altijd daar, maar het feit dat ik beter op gewicht bleef en vooral niet zo liep te denken aan mijn volgende maaltijd, speelt voor mij een belangrijke rol.
Daarom komt er een tussenoplossing die alleen wil zeggen dat er koolhydraten geschrapt kunnen worden, maar niet volledig geëlimineerd. Om dat te doen, heb ik eerst nog eens gekeken hoeveel ik kan missen, en dat was wel wat meer dan ik dacht.
Bij mijn diagnose was mijn origineel plan om rond de 120g per dag te halen, maar deze cijfers van de laatste 3 maanden zeggen dat ik er met 148g wel wat over zit. Voor mijn part probeer ik te zakken naar 100 en dan zien we wel wat dat doet.Voor de duidelijkheid, het gaat dus eigenlijk niet over mijn diabetesregeling, want die is goed. De nieuwe endocrinoloog was daar kort in. We zouden daar een kwartier over kunnen praten, maar het heeft weinig zin. Dat waren zijn woorden toen de Dexcom grafiekjes van één maand uit de sensor liepen. Met een gemiddelde bloedsuiker van 105 op drie maanden, kan ik niet klagen (de 109 hier zijn waarden van de meter en dat zijn vaak 'paniekwaarden', dus metingen die je doet als je al een hoog getal vreest).
Er zaten gekke sprongen in, maar die waren meteen zo gek dat het duidelijk niet mijn lijf was, maar de sensor die vreemd deed. De opstart geeft gekke sprongen, ook een warm bad pik ik zo uit de grafiek. De suiker stijgt tot 200 en daalt op een kwartier weer naar honderd als ik afgedroogd ben. Dan weet je dus dat er aan de naald van de sensor iets gebeurt en niet in mijn lijf.
Er was nog een meting van belang, en die kwam van de display van de weegschaal bij de dokter. De dokter vindt dat ik met 83 kilo niet echt overgewicht heb, maar ik zit wel een beetje boven mijn ideale bmi. Er mogen dus best 5 kilootjes af, was ook zijn reactie toen ik een nieuwe aanpak voorstelde. Hij wil niet denken aan een dieet en zou blij zijn als ik die 5 kilo op een jaar verlies. Uiteraard is dat met de zomer zo dichtbij toch een beetje een raar plan, denk ik dan bij mezelf. Laten we mikken op een maand of twee ;)
In elk geval, we doen dus verder zoals we bezig waren. Niet alleen wil dat zeggen dat na 'lowcarb thursday' (plan 1) ook de 'lowcarb tuesday' (plan 2) een vaste waarde blijft. Als derde stap ga ik op de andere weekdagen mikken, om daar telkens een ontbijt of een lunch lowcarb te maken. Dat wil ook zeggen, ik weet dat diëtisten steigeren, dat er spek met eieren bij kunnen of slaatjes met tonijn en veel echte mayo rond de middag. Ik weet uit de lange ervaring dat de honger dan wegblijft en de suikers zullen er zeker wel bij varen.
Want geef toe, als je altijd zo'n nacht zou kunnen hebben, dat is toch een fijn gevoel. De knik die je trouwens nog ziet is een potje yoghurt van mijn aangepaste yoghurt-truuk. Ik doe hem dus al meer dan 3 jaar, alleen heb ik de correctiebolus die de pomp voorstelt niet meer uitgevoerd. Ik halveer vaak de dosis insuline om geen hypoalarm te krijgen 's nachts.En dat werkt dus :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten