vrijdag 21 oktober 2011

De sensor

He's back !

En deze keer voorgoed. Dat hoop ik toch. Ik heb vandaag de eerste lading sensoren in de apotheek mogen afhalen. Het is wel een lange lijdensweg geweest. Het is vandaag net één maand geleden dat ik aan mijn endo en het team heb gezegd dat ik die sensors wou gebruiken. Het was bij niemand echt duidelijk hoe dat dan in de praktijk zou moeten, want die dingen worden niet terugbetaald door de ziekteverzekering. Er is dan ook niemand die ze al zelf heeft aangekocht in mijn ziekenhuis.

En daar zat het eerste probleem. Het ziekenhuis kan ze niet verkopen, ik moet ze zelf aankopen in de apotheek. Het team zou de leverancier raadplegen over hoe of wat. Helaas bleef het akelig stil, en heb ik zelf de leverancier aangesproken. Maar ook daar was niet alles duidelijk. De prijs niet, ik zou een offerte krijgen maar heb ze nooit gezien. Ook de levering via de apotheek was moeilijk. Eerst al de juiste apotheek, zelfs daar was verwarring, en de levering liet ook daar op zich wachten. Dan de prijs, die was weer aangepast (gelukkig omlaag) en de levering was fout. Twee dozen van 5 i.p.v. ééntje van 10. Maar dat maakt niet zoveel verschil hé.

Enfin, ik heb ze dus. En ik ben super content! Hoe het werkt, had ik hier al eens geblogd. Toevallig heb ik vandaag ook puree gegeten! Maar hij doet het dus heel goed.

Wat ik heb gekocht is gemoedsrust. Ik moet me geen zorgen meer maken over te hoog staan, te laag staan, een hypo krijgen... En vooral gewoon geen zorgen meer dat het kan gebeuren, terwijl het meestal toch wel vals alarm was. Helaas is dat dus iets dat naar 't schijnt wel went, maar na 1,5 jaar diabetes is dat bij mij dus nog steeds niet verbeterd. Ik kan me ellendig slecht voelen als ik snel stijg of daal. Maar ik kan me ook heel slecht voelen als ik denk dat het zo is, terwijl ik me niet kan meten. Je zit in de file, in een meeting, in de mindfulness... Vaak drukte om niks, maar het is er nu eenmaal, en ik raak er niet vanaf. Dan mag elke dokter (of zelfs mede-patiënt) nog zeggen dat het wel went, bij mij went het niet. En het verpest heel vaak een avond, een meeting, een moment.

De sensor meet elke 5 minuten mijn bloedsuiker, zelfs 's nachts. Een nachtelijke hypo kan ik niet meer hebben, want de pomp zal stoppen als ik te laag sta. Als ik overdag teveel schommel, zal hij gaan piepen en dan kan ik ingrijpen ver voor er iets fout is. De sensor geeft een alarm als je te hoog/te laag staat, als je snel stijgt/daalt en zelfs als hij verwacht dat dat binnen een half uur gaat gebeuren. De insulinpomp geeft naast de actuele waarde steeds een grafiek van de laatste 3 uren (of 6/12/24) dus je ziet ook telkens de trend die bezig is.

De Jean is vandaag ne contente vent :-)

5 opmerkingen:

  1. Jan, dat is heel fijn voor jou!

    En hopelijk wordt het binnenkort voor ons allemaal betaalbaar, want voor de meesten diabeetjes zou dit een hele verbetering zijn.

    Succes ermee!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je, kreeftje. De dvk zei dat er goede hoop is dat het binnen het jaar zou terugbetaald worden, voor een beperkte groep patiënten. 't Is dan maar de vraag hoe beperkt die groep is hé?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Er is voorlopig sprake van terugbetaling voor kinderen, mensen met hypo unawareness en brittle diabetics. Hopelijk wordt die groep nog uitgebreid..

    BeantwoordenVerwijderen