Mr Mike

Ofwel Mike Adewale. Hij ondertekende zijn e-mails altijd met Mr Mike. Dat er toen een belletje ging rinkelen, dat ligt voor de hand. Ik heb mezelf nooit Mr Jan genoemd.

Toch was hij heel goed in wat ie deed. En wat deed ie? Oplichten! En het was bijna gelukt. Ik had een oude wagen te koop staan. Een VW Polo van 18 jaar oud. Hij raakte niet meer door de keuring en ik had hem op autozone.be met de nodige foto's aangeprezen voor 500€. Een aantal mensen waren reeds komen kijken, maar niemand was bereid om 500€ te geven voor het oude krakkemik. Blijkbaar toonden de foto's de mooiste kant van het autootje, en viel het in 't echt serieus tegen. Van de Belgische kandidaat kopers heeft zelfs nooit iemand een bod gedaan. Nog geen 100€, laat staan 500€.

Maar toen stuurde Mike een mailtje. Hij was een honest businessman en wou 500€ geven voor mijn auto. Ik dacht, ja dat zal wel, en antwoord vriendelijk dat ik eerst mijn geld wil zien. En ja hoor, drie dagen later krijg ik een cheque in de bus. Eéntje van Bank Of America. Zag er toch allemaal wel echt uit. Er was een klein probleempje. Niet met de cheque zelf, wel met het bedrag. Er stond 4000€ op in plaats van 500€. Ik mail Mr Mike terug in informeer hem over de fout. Een honest mistake, hij had nog een auto gekocht en de cheques verwisseld.

Of ik de rest van het bedrag wou terugsturen via Western Union? Nee natuurlijk niet. Ik vertrouwde de cheque niet. Toch stap ik naar de bank en vraag aan de bediende wat te doen. Hij bekijkt de cheque en beweert dat hij echt is. Als ik de cheque op mijn rekening laat storten, zou ik het bedrag onmiddelijk krijgen. Dan zou ik dus het saldo, 3500 min de kosten van Western Union terug kunnen sturen naar Mr Mike.

En daar zat dus de truuk. Ik krijg direct het geld van Dexia, maar de cheque wordt geïnd na twee weken, omdat Mr Mike in Afrika woont. Ik zou mijn 4000€ direct krijgen onder voorbehoud. Na twee weken zou ik 3500€ armer zijn, want die is verstuurd via Western Union (en dat is anoniem) en mijn 4000€ zou terug van de rekening gehaald worden door Dexia.

Uiteindelijk heb ik gemaild dat ik het zaakje niet vertrouwde. Hij werkte nog op mijn gemoed: I'm an honest business man, You have my money! Maar het kalf was verdronken.

Mijn collega Maarten had nog het geniale idee van de cheque eens onder de microscoop te leggen. We konden inderdaad zien dat het een kleurenkopie was. Wel een hele goeie, maar je kon de gekleurde puntjes van de machine herkennen. Een echte cheque heeft PMS kleuren (gemenge kleuren) en die zagen we niet. Fake fake fake !

En toch ben ik van mezelf geschrokken dat ik er zo ver ben in meegegaan. Ik ben normaal toch redelijk op mijn hoede in die zaken, maar als je in het verhaal zit, twijfel je soms.

Mr Mike, je was ne straffe maar niet straf genoeg. Mij had je niet liggen, maar helaas waarschijnlijk andere onschuldige zielen wel.