Maar het is bijna onmogelijk om er een draad aan te solderen. Toch werkt dat in die duurdere versie van de display die ik kocht en waar zo'n printje aan vasthing. Door dat printje kon je hem verbinden met een Arduino, maar de 10 goedkope exemplaren hebben dat niet en nu moet ik mijn plan trekken.
Je kan dat mysterie maar op één manier ontrafelen en dat is door zo'n display met print die werkt los te solderen. Daar schuilt het risico in dat ik iets openmaak en meteen om zeep zal helpen. Gelukkig was het niet zo en wat ik al vermoedde blijkt te kloppen. Het is trouwens heel goed nieuws, want de oplossing is zo eenvoudig dat ik meteen aan de slag kan.Het eerste dat opvalt is dat ik in 't zak ben gezet! Het is helemaal geen scherm van een Nokia 3110, maar van een 5110. Dat is een heel ander model, maar blijkbaar is het scherm nogal gelijkaardig op wat details na.
Zo ziet het printplaatje er in detail uit op de plaats waar de connector aan de print vastzit. Dat klopt zelfs helemaal niet, ze zit niet vast. De rubber drukt enkel tegen het prinplaatje en op die plaats zijn er negen koperbaantjes die niet bedekt zijn en dus zo geleiden. Simpeler kan bijna niet. Dat moet nu lukken dat ik net opnieuw leerde om printplaten te maken, en dat moet nu lukken dat ik net dit fijne werk nu moet aankunnen.
De vraag blijft of het in de echte telefoon ook zo was.
Moet dat nu lukken zeg, dat ik deze antiquiteit nog had liggen.
En ja hoor! Het eerste wat opvalt is dat ongeveer dezelfde acht (oei, maar acht??) koperen baantjes aanwezig zijn.
Links zie je de acht pinnetjes van de display (en ja, die zijn dus van een 3110 en dus ook niet van rubber en dus ook weer helemaal anders) en rechts de acht baantjes. Druk ze op elkaar en floep, alles gaat geleiden en het scherm vraagt naar een simkaart.
Nu is dus de vraag of ik hetzelfde printje zelf kan maken. De acht (of negen? help!) baantjes zullen zeker lukken, die krijg ik wel fijn genoeg ontwikkeld. Alleen moet de display daarna exact, tot op minder dan 0.3mm op zijn plaats kunnen liggen op het zelfgemaakte printje.
Het is een uitdaging maar het zal zeker lukken.
Wat viel me nu het meeste op? Vroeger opende ik wel vaker een GSM en dacht: ai ai ai wat is dat voor een hoop kleine micro ellende. Nu denk ik: hé, ik kan hier van alles mee doen. De knopjes besturen met een Arduino, het scherm gebruiken, de trilmotor aansturen, de batterij en de simkaarthouder hergebruiken.
Next generation Nerd :D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten