zondag 5 januari 2014

PCB sunday irriteert !

Het wil echt niet meer lukken. Ik zou nu net zoals enkele weken geleden een boel printplaatjes kunnen posten die mislukt zijn, maar dat ga ik je besparen. Het wordt ook redelijk eentoning.

Er zijn twee principiële problemen, en die wil ik allebei aanpakken. Ze staan ook zeker niet los van elkaar.

Het eerste punt is gewoon dat ik te weinig geduld heb. Ik leer elke keer wel weer iets bij tijdens het proces, maar de volgende keer ben ik weer te snel en maak dezelfde fout. En er kan enorm veel fout lopen, zeker als je - zoals dat nu het plan is - zelf ook fotogevoelige printen wil maken.

Probleem één zit in de lengte van de procedure. Dit is hoe ik het nu doe:
  1. ik ontwerp de print in FreePCB, een gratis CAD programma voor prinplaten
  2. omdat die software niet kan afdrukken, moet ik printscreens nemen van het ontwerp en alles verkleinen tot de verhoudingen kloppen. Ik moet dus enkele keren afdrukken en zien of een chip echt past op het afgedrukte ontwerp (in SMD is dat niet simpel met baantjes die 0.8 mm uit elkaar liggen)
  3. ik druk alles 2x af op een transparant
  4. ik lijm beide transparanten op elkaar (fijn werk met vergrootglas)
  5. ik zaag lege koperen printplaatjes op maat
  6. met een spray met fotogevoelige lak maak ik de printjes zelf fotogevoelig (in een donkere kamer)
  7. de printjes moeten 30 minuten drogen in een oven op 70° (alles moet helemaal donker zijn, ik moest ook het lichtje van de oven verwijderen)
  8. ik plaats de twee transparanten op de print (alles nog steeds in 't donker) en ik belicht de print twee minuten in mijn UV lichtbak 
  9. in een NaOH oplossing (wc ontstopper verdund met water) ontwikkel in de print (ik gebruik nu vaak professionele ontwikkelaar, dat is herbruikbaar. Ontstopper werkt niet meer na een uur)
  10. in een oplossing van Fe3Cl (geel bijtend zuur), verdund met water en aangelengd met zoutzuur ets ik de print 
  11. de resterende fotolak verwijder ik met aceton


Het eerste probleem is dus dat elk van de elf stappen kan mislopen, en je weet dat niet meteen. Je ziet het pas later in het proces dat er drie stappen terug iets misliep. Dat is behoorlijk frustrerend, als het gebeurt na stap 9 moet je ook je printplaat weggooien. De stappen daarvoor kunnen hersteld worden, meestal herbegin ik dan in stap 6 of als het tegenzit soms vroeger.

Stappen 6 en 7 kan je omzeilen door fotogevoelige printplaten te kopen, maar die zijn voor mijn toepassingen te duur. Als ik voor mezelf een 'robuust' ontwerp wil maken, doe ik het wel, maar de plannen zijn nu vaak geocachewaypoints en ik reken er gewoon op dat je die in veelvoud moet maken wegens vandalenstreken of gewoon diefstal.

Een tijd geleden vond ik goedkope fotogevoelige printplaatjes, maar die heb ik niet meer in gebruik. Het resultaat was slechter dan mijn eigen sprayplaatjes en vaak mislukten ze zelfs volledig.


Maar er is een tweede probleem dat alles nog veel lastiger maakt. Alle stappen gebeuren namelijk in verschillende ruimtes omdat sommige dingen gevaarlijk zijn en sommige dingen geen licht verdragen.

  • 1 tot 4: bureau
  • 5: werkplaats
  • 6 en 7: kelder
  • 8 en 9: donkere kamer (zo'n echte met een rode lamp ;) )
  • 10: kelder
  • 11: keuken
Daar komt bij dat ik als voorbereiding voor stap 10 (etsen) eerst naar de kelder moet om mijn zuur in een bak met warm water te plaatsen. Het zuur moet 30-40 graden zijn en dat lukt enkel door het au bain marie op te warmen. Eerst een half uur, dan nog eens warm water verversen.

Dat is dus gewoon allemaal te veel van het goede. Daarom heb ik beslist, in samenspraak met mijn medebewoners (de katten waren ook akkoord) dat het gedeelte in de kelder weg moet. Dat wil zeggen dat de gevaarlijke dingen nu in de werkkamer zullen gebeuren en dat vraagt grondige aanpassingen.

De bak met bijtend zuur moet in een afgesloten kast komen, en er moet een extra wasbak komen. Ik moet de prinptlaatjes kunnen afspoelen, maar als ik dat in de 'goede' wastafel doe, zal die na een tijd geel uitslaan. Ik spreek uit ervaring uit mijn tienerjaren.

En dit is de oplossing. Mijn ventje irriteert zich mateloos aan dit ding dat nog in onze badkamer staat. Net zoals hij, dacht ik als kind dat zo'n bidet een voetbad was om je voeten in te wassen. Wellicht vonden onze mama's toen geen woorden om de lichaamsdelen te beschrijven die proper werden in dit wasbakje. 

In elk geval, als ik dit heb uitgebroken en opnieuw heb aangesloten in de werkkamer, zullen er in de toekomst printplaatjes proper worden in dit bakje :)

2 opmerkingen:

  1. En wat komt er in de plaats van de bidet? Heb je nog vloertegels over?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee de vloer is de originele van in de jaren '60. Het zal vakkundig bedekt worden met een kleine mat en daarop een wasmand :D
    Dit in afwachting van grote verbouwingen van het ganse badkamer-douche-darkroom-blok binnen vijf jaar :)

    BeantwoordenVerwijderen