Een dagboekje

Het nieuwe ziekenhuis heeft uiteraard gegevens nodig. En niet alles zit in toestellen die data uitspuwen, je moet daar dus ook iets voor doen. En in dit geval werd me gevraagd om eens één week alles bij te houden in een dagboekje. Het gaat dan uiteraard over wat ik eet, maar hier gaat men een beetje grondiger te werk dan wat vroeger van me werd verwacht.

Om te beginnen is het één week en geen drie dagen. Niet alleen mijn eetgewoonten moeten in kaart gebracht worden, maar nu ook de acties die ik onderneem diabetesgewijs. En dat ligt niet voor de hand omdat die acties niet passen op de voorgedrukte bladen.

Om te beginnen, dat past er natuurlijk wel op, moet ik een vreemde telling in mijn koolhydrateninname doen. Mij werd vroeger geleerd dat je hartig beleg en groenten niet meetelt, maar dat is me lang geleden al zuur opgebroken. Ik kon maar niet ontdekken waarom sommige dagen hoge ontbijtpieken gaven, terwijl ik gewoon bruine boterhammen telde aan 15g koolhydraten per sneetje. De drie boterhammen zouden dan volgens wat ik in het ziekenhuis had geleerd 45 g kh tellen. Al enkele jaren heb ik dat verhoogd naar 60, en daar is een goede reden voor, die ik pas zag toen mijn eerste sensor aan mijn lijf hing.

Hartig beleg is niet alleen hartig. Kijk alle potjes met kipcurry, zalmsalage of zelfs suikervrije choco maar eens na en je ziet dat die veel suiker bevatten. Dit potje surimisalade heeft 8.2g koolhydraten en die kan je dus niet negeren. De oude redenering 'daar eet je toch niet zoveel van' geldt dus niet, zeker omdat mijn porties 40g zijn en geen 20. Eerst geloofde men dat niet en ik zou me wel vergissen. Weet je wel hoeveel dat is, 40g beleg? Ja, ik weet dat. Ik heb 'voorzichtig' een boterham gesmeerd op de weegschaal met mijn normale portie en ik kwam op 40g, geen 20 zoals het potje me aanraadt.

Dat wil dus zeggen - mijn excuses voor dit live-beeld uit het dagboekje dat niet bedoeld was om op een blog te publiceren - dat ik in één maaltijd 9.2g koolhydraten eet die enkel uit hartig beleg komen. Tel ze bij die 45 en we zijn al aan 54.


Als ik dat naar boven afrond omdat de boterhammen groot zijn en van een rond brood komen, kom ik dus op 60g kh voor 3 boterhammen. Juist is juist, ik tel dat al enkele jaren zo en het geeft het beste resultaat naar de suikerpiek na de maaltijd.

Dan heb ik voor mezelf eens nageteld wat mijn nieuwe plan me gaat kosten. Ik heb het over het verminderen van koolhydraten van 150g naar 100g per dag door één maaltijd lowcarb te gaan eten. De reden om dit te doen is een lichtjes te hoge bmi en mijn afkeer voor brood in het algemeen. Volledig lowcarb gaan wordt ook in het nieuwe ziekenhuis niet gewaardeerd en daar ga ik braaf naar luisteren. Dit is dus een compromis.

Wat kost dit compromis me nu? Ik druk het zo uit omdat dat de voor de hand liggende logica is, die ik dus probeer te weerleggen. Als je meer vet eet, zal je toch dikker worden en je cholesterol zal toch stijgen?

Ik dacht dus: laten we dat uitrekenen. Het kost me dus niks, het brengt alleen op. Deze omelet met spek is 281 kCal lichter en bevat 3.4g minder verzadigd vet. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat 50g spekblokjes weinig is, maar ook met 100g doe ik nog winst. Alleen een kwestie van natellen, en het moet natuurlijk gezegd: ik vergelijk de omelet met een maaltijd waar een diëtiste toch al niet blij van wordt. Op mijn vorige consultatie kreeg ik de bemerking: u eet te veel verborgen vetten! Dat klopt dus niet, want die berekening deed ik lang geleden ook al, en ik weet perfect waar ze zitten, die vetten. Ik eet dus geen verborgen vetten ;-)

Tot hier paste alles nog in het boekje, maar de correctiebolus die gevraagd werd, die kan ik niet invullen. Dat heb ik moeten verduidelijken met een grafiekje dat ik er voor elke dag bij plak. Ik heb nu de gewoonte om niet de mooiste dagen uit te pikken, wel diegenen die een beetje foutlopen. De hypo om 10u was het gevolg van twee extra microbolussen rond 7u, net toen de maaltijdpiek het hoogst was. 'Sugar Surfing' heet dat, en het geeft de kans om pieken laag te houden en dalen te vermijden. Alleen zit er te veel dextro na de hypo, ik kan nu eenmaal mijn paniek voor een hypo niet goed beheersen. Al bij al loopt dat heel goed, er zit gewoon een piek te veel in.



Voor de duidelijkheid: de onderste grafiek geeft de bolussen weer, de twee lange blauwe lijnen zijn maaltijdbolussen (2 maaltijden met koolhydraten, ééntje zonder), de 7 korte zijn dus kleine correcties. Ik doe ze dus nooit meer voor de maaltijd, ik ga ervan uit dat dat vijgen na pasen zijn. Mijn streefdoel is om steeds op mijn bereik te zitten (85mg/dl) vlak voor de maaltijd. Vaak lukt dat ook, en dat maakt correctiebolussen zoals de boluswizard ze voorstelt, overbodig.

Er was ook tijd voor goed nieuws!
Dit is mijn nieuwe flashy pomp :)
Het plan is dit keer om er geen sticker op te kleven, ik vind de kleur gewoon heel mooi.

En er was nog goed nieuws. Mijn laatste bezoek aan een endocrinoloog was 10 maanden geleden. Ondertussen was ik uiteraard bang dat heel mijn diabetesregeling om zeep was. Maar de nieuwe meting zei : HbA1c = 5.7%

Dat is exact hetzelfde als de vorige meting.

Wil dat zeggen dat ik geen endocrinoloog nodig heb? ;-)

Bedankt, Pascale Naessens

Ik had een mooie foto kunnen plaatsen van het recept, maar het doet niet echt ter zake. De zomerse groenten: courgette, tomaten en aubergine zagen er nochtans goed uit en 200g zalm per persoon is dan niet te veel. Maar het gaat om het effect op mijn bloedsuiker, en die foto vind ik mogelijk nog mooier !



Met de beste wil van de wereld kan ik zo'n curve nooit bereiken als ik koolhydraten eet.

Haar kookboek spreekt niet over Atkins, maar het komt er voor een groot stuk wel mee overeen.



Het belangrijkste verschil zie ik in verzadigde vetten die nu meer gemeden worden dan in 1972, de eerste keer dat er echt sprake was van een lowcarb (toen Atkins-) dieet. Voor mijn diagnose hield ik dat met succes 7 jaar vol, maar het noodlot besliste dat ik insuline moest gaan inspuiten en mijn endocrinoloog zag het toen niet zitten om zo ne rare te begeleiden. Dat was dan alleen omdat ie het niet kende, niet omdat ie er bezwaar tegen had.

Waarom het weer actueel is? Wel, ik dacht weeral geruime tijd dat die boterhammen me opnieuw (of nog steeds) de keel uithangen. Je kan het doortrekken naar de meeste koolhydraten, uitgezonderd pasta en frietjes. En het is nu heel actueel omdat deze week eindelijk de overstap naar mijn nieuw ziekenhuis een feit is.

Uiteraard kwam het ter sprake, maar ook nu komt er niet echt een positief geluid als ik lowcarb ter sprake breng. Dezelfde argumenten zijn altijd daar, maar het feit dat ik beter op gewicht bleef en vooral niet zo liep te denken aan mijn volgende maaltijd, speelt voor mij een belangrijke rol.

Daarom komt er een tussenoplossing die alleen wil zeggen dat er koolhydraten geschrapt kunnen worden, maar niet volledig geëlimineerd. Om dat te doen, heb ik eerst nog eens gekeken hoeveel ik kan missen, en dat was wel wat meer dan ik dacht.

Bij mijn diagnose was mijn origineel plan om rond de 120g per dag te halen, maar deze cijfers van de laatste 3 maanden zeggen dat ik er met 148g wel wat over zit. Voor mijn part probeer ik te zakken naar 100 en dan zien we wel wat dat doet.

Voor de duidelijkheid, het gaat dus eigenlijk niet over mijn diabetesregeling, want die is goed. De nieuwe endocrinoloog was daar kort in. We zouden daar een kwartier over kunnen praten, maar het heeft weinig zin. Dat waren zijn woorden toen de Dexcom grafiekjes van één maand uit de sensor liepen. Met een gemiddelde bloedsuiker van 105 op drie maanden, kan ik niet klagen (de 109 hier zijn waarden van de meter en dat zijn vaak 'paniekwaarden', dus metingen die je doet als je al een hoog getal vreest).

Er zaten gekke sprongen in, maar die waren meteen zo gek dat het duidelijk niet mijn lijf was, maar de sensor die vreemd deed. De opstart geeft gekke sprongen, ook een warm bad pik ik zo uit de grafiek. De suiker stijgt tot 200 en daalt op een kwartier weer naar honderd als ik afgedroogd ben. Dan weet je dus dat er aan de naald van de sensor iets gebeurt en niet in mijn lijf.

Er was nog een meting van belang, en die kwam van de display van de weegschaal bij de dokter. De dokter vindt dat ik met 83 kilo niet echt overgewicht heb, maar ik zit wel een beetje boven mijn ideale bmi. Er mogen dus best 5 kilootjes af, was ook zijn reactie toen ik een nieuwe aanpak voorstelde. Hij wil niet denken aan een dieet en zou blij zijn als ik die 5 kilo op een jaar verlies. Uiteraard is dat met de zomer zo dichtbij toch een beetje een raar plan, denk ik dan bij mezelf. Laten we mikken op een maand of twee ;)

In elk geval, we doen dus verder zoals we bezig waren. Niet alleen wil dat zeggen dat na 'lowcarb thursday' (plan 1) ook de 'lowcarb tuesday' (plan 2) een vaste waarde blijft. Als derde stap ga ik op de andere weekdagen mikken, om daar telkens een ontbijt of een lunch lowcarb te maken. Dat wil ook zeggen, ik weet dat diëtisten steigeren, dat er spek met eieren bij kunnen of slaatjes met tonijn en veel echte mayo rond de middag. Ik weet uit de lange ervaring dat de honger dan wegblijft en de suikers zullen er zeker wel bij varen.

Want geef toe, als je altijd zo'n nacht zou kunnen hebben, dat is toch een fijn gevoel. De knik die je trouwens nog ziet is een potje yoghurt van mijn aangepaste yoghurt-truuk. Ik doe hem dus al meer dan 3 jaar, alleen heb ik de correctiebolus die de pomp voorstelt niet meer uitgevoerd. Ik halveer vaak de dosis insuline om geen hypoalarm te krijgen 's nachts.

En dat werkt dus :)